responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 293


17/ 105
و ما آن [قرآن‌] را به حق فرودآورديم و به حق فرودآمد، و تو را جز بشارت‌دهنده و هشداردهنده نفرستاده‌ايم (105) ما: حرف نفى. الّا: حرف حصر، مبشّرا: حال از ضمير (ك)
17/ 106
و ما آن قرآن را جدا جدا [آيه آيه، سوره سوره‌]، فروفرستاديم تا آن را به آرامى بر مردم بخوانى، و ما آن را به تدريج نازل كرديم (106) قرانا: مفعول به براى فعل محذوف.
17/ 107
بگو: «شما خواه به آن ايمان آوريد خواه ايمان نياوريد، به يقين كسانى كه قبل از [نزول‌] آن دانش يافته‌اند، چون [آيات آن‌] بر آنان خوانده شود، سجده‌كنان به رو به خاك درافتند.» (107) سجدا: حال.
17/ 108
و گويند: «پاك است پروردگار ما، به يقين وعده‌ى پروردگار ما حتمى است.» (108) سبحان:
مفعول مطلق براى فعل محذوف (نسّج) ان: مخفّفه از مثقّله. لام: فارقه، مفعولا: خبر (كان).
17/ 109
و بر روى، در خاك درافتند و گريند و بر خشوعشان بيفزايد (109) خشوعا: تمييز.
17/ 110
بگو: «خواه اللّه را بخوانيد يا رحمان را بخوانيد، هر كدام را بخوانيد، براى او اسماء الحسنى [بهترين نام‌ها، و اسماء نيكو] است.» و نمازت را به آواز بلند مخوان و آن را آهسته هم مگو و بين آن [دو] راهى برگزين.» (110) ايّا: اسم شرط جازم، مفعول به.
17/ 111
و بگو: «ستايش مخصوص خداوندى است كه نه فرزندى برگزيده است و نه در فرمانروايى شريكى دارد و نه از زبونى دوستى براى خود دارد.» او را بسى بزرگ بشمار (111) الّذى: صفت لفظ جلاله، تكبيرا: مفعول مطلق.
18. [سوره‌ى كهف (غار)، مكّى، 110 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
18/ 1
ستايش مخصوص خداوند است كه اين كتاب [آسمانى‌] را بر بنده‌ى خود نازل كرده است و در آن هيچ كژى ننهاده است (1) الّذى: صفت لفظ جلاله.
18/ 2
[كتابى‌] استوار كه از جانب او عقوبتى شديد را هشدار دهد، و به مؤمنانى كه عمل صالح انجام مى‌دهند، بشارت بخشد، بى‌شك ايشان پاداشى نكو دارند (2) قيّما: حال از (الكتاب) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. الّذين: اسم موصول، صفت (المؤمنين)، محلا منصوب.
18/ 3
در حالى كه جاودانه در آن [بهشت الهى‌] بمانند (3) ماكثين: حال از ضمير (هم) در آيه‌ى پيشين. ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان.
18/ 4
و تا اين كه كسانى را كه گفته‌اند: «خداوند فرزندى برگزيده است»، هشدار دهد (4) ينذر:
معطوف به (لينذر)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 293
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست