responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 311


19/ 77
آيا ديدى آن كسى را كه به آيات ما كفر ورزيد و گفت: «البتّه به من مال و فرزند داده خواهد شد؟» (77) الّذى: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. لام: لام قسم و نون: نون تأكيد.
19/ 78
آيا از غيب اطلاع داشت، يا از نزد [خداوند] رحمان عهدى گرفته بود؟ (78) ام: حرف عطف.
19/ 79
چنين نيست، آن چه مى‌گويد، مى‌نويسيم و به عذاب او بسيار مى‌افزاييم (79) كلّا: حرف ردع. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. مدّا: مفعول مطلق.
19/ 80
و آن چه گويد از او به ارث مى‌بريم و به نزد ما تنها مى‌آيد (80) ما: اسم موصول، بدل اشتمال از ضمير (هاء)، فردا: حال.
19/ 81
و به جاى خداوند، خدايانى را برگزيدند تا بر آنان مايه‌ى عزّت باشند (81)
19/ 82
چنين نيست، [آن خدايان‌] پرستش آنان را انكار خواهند كرد و مخالف آنان خواهند شد (82)
19/ 83
آيا ندانستى كه ما شياطين را بر كافران مى‌فرستيم كه آنان را [با وسوسه‌] سخت تحريك كنند؟ (83) ازّا: مفعول مطلق.
19/ 84
پس بر [عذاب‌] آنان شتاب مكن، كه ما [احوال و اعمال‌] آنان را به دقّت مى‌شماريم (84) ما: كافّه، عدّا: مفعول مطلق.
19/ 85
روزى كه تقواپيشگان را مانند مهمانان گرامى به سوى [خداوند] رحمان محشور كنيم (85) يوم: مفعول فيه، ظرف زمان. و فدا: حال.
19/ 86
و مجرمان را تشنه به سوى جهنّم برانيم (86) وردا: حال.
19/ 87
آنان مالك شفاعت نيستند مگر كسى كه از نزد [خداوند] رحمان پيمانى گرفته باشد (87) من: اسم موصول، مستثنى، محلا منصوب.
19/ 88
[مشركان‌] گفتند: « [خداوند] رحمان فرزندى برگزيده است.» (88)
19/ 89
به راستى كه چيز زشتى را پيش آورديد (89) ادّا: صفت شيئا.
19/ 90
نزديك است كه آسمان‌ها از آن [سخن ناروا] پاره پاره شوند و زمين شكافته شود و كوه‌ها به شدّت فروپاشند (90) هدّا: جانشين مفعول مطلق.
19/ 91
كه براى [خداوند] رحمان فرزندى قائل شدند (91) ان: حرف مصدرى.
19/ 92
و [خداوند] رحمان را سزاوار نيست كه فرزندى گزيند (92)
19/ 93
هر موجودى كه در آسمان‌ها و زمين است جز اين نيست كه به پيشگاه [خداوند] رحمان بنده‌وار مى‌آيد (93) ان: حرف نفى. من: اسم موصول، مضاف اليه، محلا مجرور. الّا: حرف حصر. عبدا: حال.
19/ 94
به يقين آن‌ها را شمارش كرده است و همگيشان را درست برشمرده است (94) عدّا: مفعول مطلق.
19/ 95
و در روز قيامت تمام آنان نزد او تنها آينده‌اند (95) فردا: حال.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 311
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست