ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 324

21/ 25
و ما قبل از تو هيچ پيامبرى نفرستاديم مگر آن كه به او وحى كرديم كه هيچ خدايى جز من نيست، پس مرا بپرستيد (25) الّا: مورد اوّل حرف حصر و مورد دوّم حرف استثناء. جمله‌ى لا اله الّا انا: خبر (انّ)، محلا مرفوع. انا: بدل از خبر محذوف. نون: نون وقايه و ياء: براى تخفيف محذوف، مفعول به و محلا منصوب است.
21/ 26
و [مشركان‌] گفتند: « [خداوند] رحمان فرزندى برگزيده است، او منزّه است، بلكه [آن فرشتگان‌] بندگانى گرامى‌اند.» (26) عباد: خبر براى مبتداى (هم) محذوف.
21/ 27
كه در سخن بر او [بر خداوند] پيشى نگيرند و آنان به امر او كار كنند (27)
21/ 28
او آن چه پيش روى آنان است و آن چه پشت سر ايشان است مى‌داند و [فرشتگان‌] شفاعت نمى‌كنند مگر براى كسى كه [خداوند] راضى باشد، و ايشان از خشيت او بيمناكند (28) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. الّا: حرف حصر.
21/ 29
و هركس از آنان بگويد كه به جاى او من خدايم، پس جهنّم را جزاى او مى‌دهيم. بدين گونه ستمگران را جزا مى‌دهيم (29) من: اسم شرط، مبتدا، محلا مرفوع. فاء: حرف ربط براى جواب شرط و ذلك: اسم اشاره، مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى نجزيه: خبر آن، محلا مرفوع.
كذلك: مفعول مطلق، محلا منصوب.
21/ 30
آيا كسانى كه كفر ورزيدند، نديدند كه آسمان‌ها و زمين به هم پيوسته بودند آن‌گاه ما آن دو را بازگشاديم، و هر چيز زنده‌اى را از آب پديد آورديم، پس آيا ايمان نمى‌آورند؟ (30) الّذين: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. حىّ: صفت (شى‌ء)
21/ 31
و در زمين كوه‌هاى استوار نهاديم تا ايشان [آدميان‌] را نلرزاند و در آن [كوه‌ها] راه‌هايى فراخ پديد آورديم باشد كه ايشان راه يابند (31)
21/ 32
و آسمان را مثل سقفى محفوظ ساخته‌ايم، در حالى كه ايشان از نشانه‌هاى عبرت‌انگيز آن روى گردانند (32) سقفا: مفعول به دوّم. واو: حاليّه.
21/ 33
و او كسى است كه شب و روز و خورشيد و ماه را آفريده، كه هريك در مدارى شناورند (33) هو: مبتدا، محلا مرفوع و الّذى: اسم موصول، خبر آن، محلا مرفوع. جمله‌ى يسبحون:
خبر (كل) محلا مرفوع.
21/ 34
و ما قبل از تو نيز براى هيچ بشرى جاودانگى مقرّر نداشته‌ايم، آيا اگر تو بميرى مگر آنان جاويدانند؟! (34) فاء: حرف استئنافيّه، اين: حرف شرط جازم.
21/ 35
هر كسى چشنده‌ى [طعم‌] مرگ است، و شما را به بد [بلا و سختى‌] و نيك [نعمت و آسانى‌] براى آزمونى مى‌آزماييم، و به سوى ما بازگردانده مى‌شويد (35) فتنه: مفعول له.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 324

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست