responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 325


21/ 36
و چون كسانى كه كافر شده‌اند، تو را ببينند، فقط به ريشخندت مى‌گيرند [و مى‌گويند:] آيا اين همان كسى است كه خدايان شما را [به بدى‌] ياد مى‌كند؟ در حالى كه آنان خود به ذكر [خداوند] رحمان كافرند (36) ان: حرف نفى، الّا: حرف حصر. هزوا: مفعول به دوّم. أ: حرف استفهام، غير عامل. هذا: مبتدا، محلا مرفوع. الّذى: اسم موصول، خبر، محلا مرفوع. هم:
مورد اوّل مبتدا، محلا مرفوع و مورد دوّم تاكيد آن، محلا مرفوع.
21/ 37
انسان از عجله آفريده شده است، به زودى آياتم را به شما نشان مى‌دهم از من به تعجيل مخواهيد (37) الانسان: نايب فاعل. نون: نون وقايه و ياء براى تخفيف بعد از آن حذف شده است كه مفعول به و محلا منصوب است.
21/ 38
و [كافران‌] گويند: «اگر راست مى‌گوييد اين وعده [قيامت‌] كى فرا مى‌رسد؟ (38) متى: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. الوعد: بدل از (هذا) كه خبر مقدّم و مبتدايش محذوف است.
21/ 38
اگر آنان كه كفر ورزيده‌اند، بدانند هنگامى كه آتش را از چهره‌هاى خود و از پشت‌هاى خود نمى‌توانند بازدارند و خوديارى نمى‌شوند [به راستى وعده‌ى قيامت پى مى‌برند] (39) لو:
حرف شرط غير جازم. حين: مفعول فيه، ظرف زمان.
21/ 40
بلكه [وعده‌ى قيامت‌] ناگاه به آنان فرا مى‌رسد و مبهوتشان مى‌كند كه نه مى‌توانند آن را بازگردانند و نه ايشان مهلت داده مى‌شود (40) بل: حرف اضراب انتقالى. بغته: حال.
21/ 41
و به يقين پيامبرانى كه قبل از تو بودند، استهزا شدند، پس كسانى كه آنان را تمسخر مى‌كردند، آن چه بدان استهزا مى‌كردند [بر سر خودشان‌] فرودآمد (41) ما: اسم موصول، فاعل (حاق) محلا مرفوع. جمله‌ى يستهزءون: خبر (كانوا) محلا منصوب.
21/ 42
بگو: «چه كسى شما را در شب و روز از [عذاب خداوند] رحمان نگاه مى‌دارد؟» بلكه آنان از ذكر پروردگارشان روى گردانند (42) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. بل: حرف اضراب. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
21/ 43
يا آنان خدايانى دارند كه ايشان را در برابر ما [از عذاب‌] نگه مى‌دارد. [آنان‌] نمى‌توانند خودشان را يارى كنند و آنان از جانب ما نيز همراهى نمى‌شوند (43)
21/ 44
بلكه اينان و پدرانشان را [از نعمت‌] برخوردار كرده‌ايم تا آن كه عمرشان دراز شد، پس آيا نديده‌اند كه ما سرزمين [كفر] را از اطرافش مى‌كاهيم؟ آيا باز ايشان پيروز خواهند شد؟ (44) بل: حرف اضراب انتقالى. هؤلاء: اسم اشاره، مفعول به، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 325
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست