ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 326

21/ 45
بگو: «به يقين من شما را به وسيله‌ى وحى هشدار مى‌دهم.» و چون كران بيم داده شوند دعوت [حق‌] را نمى‌شنوند (45) ما: حرف زايد.
21/ 46
و اگر شمه‌اى از عذاب پروردگارت به ايشان برسد، بى‌گمان گويند: «اى واى بر ما كه ستمكار بوديم.» (46) لام: موطّئه و مورد دوّم لام قسم. ويلنا: مفعول مطلق براى فعل محذوف و نا: مضاف اليه، محلا مجرور.
21/ 47
و ما ترازوهاى عدل را در روز قيامت در ميان نهيم، پس به هيچ‌كس چيزى ستم نشود، و اگر [عمل كسى‌] هم‌وزن دانه‌ى خردلى باشد آن را به حساب آوريم و ما حسابرسى را كفايت كنيم (47) حاسبين: تمييز.
21/ 48
و به راستى كه به موسى و هارون فرقان و براى پرهيزگاران روشنايى و پندآموزى بخشيديم (48) فرقان: مفعول به دوّم.
21/ 49
آنان كه از پروردگارشان در نهان مى‌ترسند و آنان كه از قيامت بيمناكند (49) الّذين: اسم موصول، صفت (المتّقين).
21/ 50
و اين [كتاب آسمانى‌] كه آن را نازل كرده‌ايم پندى مبارك است، پس آيا شما منكر آنيد؟ (50)
21/ 51
و به راستى قبل از [موسى‌] به ابراهيم هدايت و درايتش را بخشيديم و به آن دانا بوديم (51) رشد: مفعول به دوّم. عالمين: خبر (كنّا)
21/ 52
آن‌گاه كه [ابراهيم‌] به پدرش [آزر] و قومش گفت: «اين مجسّمه‌ها چيست كه شما بر آنان معتكفيد؟» (52) لابيه: جارّ و مجرور، علامت جرّ آن (ياء) و از اسماء خمسه است و هاء:
مضاف اليه، محلا مجرور. ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و هذه: خبر آن، محلا مرفوع و التماثيل: بدل از (هذه) و الّتى: صفت (التماثيل) محلا مرفوع.
21/ 53
گفتند: «پدران خود را پرستندگان آن‌ها يافتيم.» (53) عابدين: مفعول به دوّم و علامت نصب آن (ياء) و (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (عابدا) است.
21/ 54
گفت: «بى‌شك شما و پدرانتان در گمراهى آشكار بوده‌ايد (54) انتم: تاكيد براى اسم كان (تم)، محلا مرفوع.
21/ 55
گفتند: «آيا حق را براى ما آورده‌اى يا تو از بازيگرانى؟» (55) ام: حرف عطف.
21/ 56
گفت: [نه بازيگر نيستم‌] بلكه پروردگار شما پروردگار آسمان‌ها و زمين است كه آن‌ها را آفريده است و من بر اين [امر] از شاهدانم.» (56) بل: حرف اضراب. الّذى: اسم موصول، صفت (ربّ السموات)، محلا مرفوع.
21/ 57
«و [با خود گفت‌] سوگند به خدا كه بعد از آن كه برگشتيد، حتما درباره‌ى بت‌هايتان چاره‌اى خواهم انديشيد.» (57) تاء: براى قسم. مدبرين: حال از فاعل (تولوا).

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 326

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست