ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 330

21/ 91
و آن زن [مريم‌] را [ياد آر] كه دامن خود را پاك نگه داشت، آن‌گاه از روح خود در او دميديم و او و پسرش را آيتى براى جهانيان قرار داديم (91) الّتى: اسم موصول، مفعول به، براى فعل محذوف (اذكر)، آية: مفعول به دوّم.
21/ 92
به راستى كه اين امّت شما [مردم‌] است كه امّتى يگانه است و من پروردگار شمايم، پس مرا بپرستيد (92) امة: حال از (امّتكم)، نون: نون وقايه و ياء: در آخر فعل مفعول به و براى تخفيف حذف شده است.
21/ 93
ولى [مردم‌] بين خود امر [دين‌] شان را پاره پاره كردند [به تفرقه كشاندند]، همگى به سوى ما بازگشت‌كنندگانند (93)
21/ 94
پس هركس كه از اعمال شايسته انجام دهد در حالى كه خود مؤمن باشد، براى كوشش او ناسپاسى نخواهد شد و به راستى ما نويسنده‌ى [اعمال‌] او هستيم (94) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس و كفران: اسم آن، محلا منصوب.
21/ 95
و [بازگشت به اين دنيا] بر مردم هر شهرى كه آن را هلاك كرده‌ايم حرام [غير ممكن‌] است كه قطعا آنان بازنمى‌گردند (95) حرام: خبر مقدّم و مبتداى مؤخّرش محذوف است.
21/ 96
تا آن‌گاه كه يأجوج و مأجوج [راهشان‌] گشوده شود و آنان از هر پشته‌اى بشتابند (96) حتّى:
حرف ابتدا، واو: حاليّه.
21/ 97
و وعده‌ى حقّ [قيامت‌] نزديك شود و ناگهان چشمان كسانى كه كفر ورزيده‌اند خيره گردد [و گويند:] اى واى بر ما كه از اين [امر] در غفلت بوديم، بلكه ما ستمگر بوديم (97) اذا:
فجائيّه. هى: ضمير شأن، مبتدا، محلا مرفوع. شاخصة: خبر مقدّم و ابصار: مبتداى مؤخّر و جمله‌ى شاخصه ابصار الّذين كفروا: خبر براى مبتداى (هى)، محلا مرفوع. الّذين:
مضاف اليه، محلا مجرور. يا: حرف تنبيه، ويلنا: مفعول مطلق براى فعل محذوف و نا:
مضاف اليه، محلا مجرور. بل: حرف اضراب.
21/ 98
[گفته شود] به راستى كه شما و آن چه [بت‌هايى كه‌] به جاى خداوند مى‌پرستيد، هيزم جهنّم‌اند، شما در آن وارد خواهيد شد (98) حصب: خبر (انّ)
21/ 99
اگر اينان خدايان [راستين‌] بودند به آن [جهنّم‌] وارد نمى‌شدند در حالى كه همگى در آن جاودانه‌اند (99) هؤلاء: اسم (كان)، محلا مرفوع. ما: حرف نفى. ها: مفعول به، محلا منصوب.
خالدون: خبر.
21/ 100
آنان در آن [جهنّم‌] نعره‌اى دارند و ايشان در آن [چيزى‌] نمى‌شنوند (100)
21/ 101
به يقين كسانى كه از پيش وعده‌ى نيكو [بهشت‌] از جانب ما به آنان داده شده است، آنان از آن [جهنّم‌] دور داشته شوند (101) الحسنى: فاعل، تقديرا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 330

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست