نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 335
22/ 24 و به سخن پاك هدايت شوند و به راه راست [خداوند] ستوده، هدايت يابند (24) 22/ 25 به يقين كسانى كه كفر ورزيدهاند و از راه خدا و مسجد الحرام- كه آن را براى مردم اعم از مقيم آنجا و باديهنشين يكسان نهادهايم- بازداشتهاند [عذابشان مىدهيم.] و نيز هركس كه بخواهد در آن [مسجد الحرام] با ستمگرى به كجروى پردازد، از عذابى دردناك به او مىچشانيم (25) الّذين: اسم موصول، اسم (انّ) محلا منصوب و خبرش (معذّبون) محذوف است. سواء: حال. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 22/ 26 و [ياد آر] زمانى را كه براى ابراهيم جايگاه خانهى [كعبه] را معيّن كرديم [و به او گفتيم] كه چيزى را با من شريك مگردان و خانهام را براى طوافكنندگان و قيامكنندگان و ركوعكنندگان [و] سجدهكنندگان پاكيزه بدار (26) اذ: اسم ظرفى، مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) ان: حرف تفسير. 22/ 27 و در ميان مردم براى [گزاردن] حج ندا در ده كه پياده و سوار بر هر شتر لاغرى- كه از هر راه دورى مىآيند- به سوى تو روى آورند (27) 22/ 28 تا در منافعى كه براى ايشان است شاهد باشند و نام خداوند را در روزهاى معلوم [ايّام نحر و تشريق] بر آن چه از چارپايان زبان بستهاى كه به آنان روزى داده است، ببرند، آنگاه از آن بخوريد و به درماندهى فقير نيز بخورانيد (28) 22/ 29 آنگاه بايد آلودگى خويش را بزدايند و به نذرهاى خود وفا كنند و پيرامون بيت العتيق [خانهى كهن، كعبه] طواف كنند (29) لام: هر سه مورد لام امر است. 22/ 30 [امر احكام حج] اين است و هركس حرمتهاى خداوند را بزرگ بشمارد، آن براى او در نزد پروردگارش بهتر است، و براى شما چارپايان حلال شده است مگر آن چه [حرمت آنان در آيهى 4 سورهى مائده] بر شما خوانده مىشود. پس، از پليدى بتان پرهيز كنيد و نيز از سخن ناروا اجتناب ورزيد (30) ذلك: خبر براى مبتداى [الامر] محذوف، محلا مرفوع. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. الانعام: نايب فاعل. الّا: حرف استثناء، ما: اسم موصول، مستثنى، محلا منصوب.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 335