responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 34


2/ 216
بر شما كارزار نوشته شده است، در حالى كه آن براى شما ناخوشايند است. و چه بسا چيزى را ناخوش داريد، در حالى كه آن براى شما خوب است و چه بسا چيزى را دوست داريد، در حالى كه آن براى شما بد است و خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد (216) القتال: نائب فاعل و واو: حاليّه و هو: هر سه مورد مبتدا، محلا مرفوع. عسى: فعل ماضى تام و جمله‌ى (ان تكرهوا) فاعل عسى، محلا مرفوع. (مورد دوّم نيز مثل آن است.)
2/ 217
از تو درباره‌ى كارزار كردن در ماه حرام [ذوالقعده، ذوالحجّة، محرم و رجب‌] مى‌پرسند.
بگو: «كارزار در آن [گناهى‌] بزرگ است ولى بازداشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او [خدا] و بازداشتن از مسجد الحرام [حج‌] و بيرون راندن اهل آن از آنجا در نزد خداوند [گناهى‌] بزرگتر است و فتنه [ى شرك‌] از قتل بزرگتر است.» و [مشركان‌] پيوسته با شما كارزار مى‌كنند تا اگر بتوانند شما را از دينتان برگردانند و هركس از شما كه از دين خود برگردد سپس بميرد در حالى كه كافر است، [در آن صورت‌] آنان اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گرديده است و آنان اهل دوزخ هستند و ايشان در آن جاودانه بمانند (217) قتال: بدل از الشهر. كبير: خبر.
المسجد: معطوف بر سبيل اللّه. اخراج: معطوف بر صد. اكبر: خبر صد. يزالون: فعل مضارع ناقص و واو: اسم آن و جمله‌ى (يقاتلونكم) خبر آن، محلا منصوب. اولئك: هر دو مورد مبتدا، محلا مرفوع. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
2/ 218
البتّه آنان كه ايمان آورده‌اند و كسانى كه در راه خدا هجرت و جهاد كرده‌اند، ايشان به رحمت الهى اميدوارند و خداوند خطاپوش خطابخش است (218) الّذين: اسم انّ، محلا منصوب و جمله‌ى (اولئك يرجون) خبر آن، محلا مرفوع. رحمة: مفعول به. رحيم: خبر دوّم.
2/ 219
از تو درباره‌ى شراب و قمار مى‌پرسند، بگو: «در آن دو گناهى بزرگ و سودهايى براى مردم هست ولى گناه آن دو از سودشان بزرگتر است.» و از تو مى‌پرسند: «چه چيز انفاق كنند؟» بگو:
«گذشت و افزون بر نياز را.» بدين گونه خداوند آيات را براى شما روشن مى‌سازد باشد كه شما انديشه كنيد (219) فيهما: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع. اثم: مبتداى مؤخّر و كبير صفت آن است. ما ذا: اسم استفهام، مفعول به مقدّم، محلا منصوب. العفو: مفعول به براى فعل محذوف (انفقوا) كذلك: مفعول مطلق، محلا منصوب. (يبيّن تبيّنا كذلك) الآيات:
مفعول به، علامت نصب آن كسره است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 34
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست