responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 342


23. [سوره‌ى مؤمنون، مكّى، 118 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
23/ 1
به راستى كه مؤمنان رستگار شدند (1)
23/ 2
همان كسانى كه آنان در نمازشان خاشع‌اند (2) الّذين: اسم موصول، بدل از (المؤمنون) محلا مرفوع. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
23/ 3
و همان كسانى كه آنان از بيهودگى روى گردانند (3)
23/ 4
و همان كسانى كه آنان زكات‌پردازانند (4)
23/ 5
و همان كسانى كه آنان دامنشان را نگهدارنده‌اند (5)
23/ 6
مگر در مورد همسران يا ملك يمينشان [كنيزان خويش‌] كه در صورت [آميزش با ايشان‌] آنان سرزنش نشوند (6) الّا: حرف حصر. ما: اسم موصول، معطوف بر (ازواجهم) محلا مجرور. غير: خبر (انّ).
23/ 7
پس هركس فراتر از اين [كه ياد شد] بجويد، آنان خود تجاوزكارند (7) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. وراء: مفعول فيه، ظرف مكان و ذلك: مضاف اليه، محلا مجرور.
هم: ضمير فصل.
23/ 8
و همان كسانى كه آنان امانت‌هاى خود و عهد خويش را رعايت‌گرند (8) هم: مبتدا، محلا مرفوع. لام: حرف جرّ زايد و امانات: مفعول به (راعون).
23/ 9
و همان كسانى كه آنان بر نمازهاى خويش مواظبند (9) هم: مبتدا، محلا مرفوع.
23/ 10
آنان خود وارثانند (10) هم: ضمير فصل.
23/ 11
همان كسانى كه فردوس را به ارث مى‌برند [و] آنان در آن جاودانه‌اند (11) الّذين: بدل از (الوارثون) محلا مرفوع. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
23/ 12
و به يقين ما انسان را از عصاره‌ى گل آفريديم (12)
23/ 13
سپس او را به صورت نطفه‌اى در جايگاهى استوار [زهدان مادر] قرار داديم (13) نطفه:
مفعول به دوّم.
23/ 14
سپس آن نطفه را به صورت خون بسته درآورديم، سپس آن خون بسته را به صورت گوشت پاره ساختيم، سپس آن گوشت پاره را استخوان‌دار كرديم، سپس استخوان‌ها را با گوشت بپوشانديم، آن‌گاه آن [جنين‌] را به صورت آفرينشى ديگر پديد آورديم، مبارك و خجسته بادا خداوند كه بهترين آفرينندگان است (14) علقه: مفعول به دوّم. آخر: صفت (خلقا) و احسن: بدل از لفظ جلاله.
23/ 15
سپس حتما شما بعد از اين [مراحل‌] مردگانيد (15) لام: لام مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
23/ 16
سپس به يقين شما در روز قيامت برانگيخته شويد (16)
23/ 17
و به راستى ما بر بالاى سر شما هفت راه [طبقات هفت‌گانه‌ى آسمان‌] آفريده‌ايم، در حالى كه ما از آفرينش غافل نبوده‌ايم (17) سبع: مفعول به، و طرائق: مضاف اليه، علامت جرّ آن فتحه‌ى آخر است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 342
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست