ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 348

23/ 90
بلكه ما حق را بر آنان آورديم و مسلما آنان دروغ‌گويند (90) بل: حرف اضراب انتقالى. لام:
مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
23/ 91
خداوند هيچ فرزندى برنگزيده است و هيچ خدايى همراه او نيست، [اگر غير از اين بود] در آن صورت حتما هر خدايى آن چه را آفريده بود، مى‌برد و قطعا بعضى از آنان بر بعضى ديگر برترى مى‌يافت. منزّه است خداوند از آن چه وصف مى‌كنند (91) مع: مفعول فيه، ظرف مكان و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. اذا: حرف جواب و لام: لام جواب بر حرف شرط (لو) مقدّر. سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اسبّح)
23/ 92
داناى نهان و آشكار، پس فراتر است از آن چه شرك مى‌ورزند (92) عالم: بدل از لفظ جلاله (اللّه)
23/ 93
بگو: «اى پروردگار من! اگر آن چه [عذابى كه‌] به آنان وعده داده مى‌شود به من بنمايى، يا ننمايى» (93) امّا- ان: حرف شرط جازم+ ما: حرف زايد.
23/ 94
«اى پروردگار من! پس مرا در زمره‌ى قوم ستمكاران قرار مده.» (94)
23/ 95
و به راستى ما تواناييم كه آن چه به آنان وعده مى‌دهيم به تو بنماييم (95) ما: اسم موصول، مفعول به دوّم، محلا منصوب. لام: مزحلقه براى تأكيد.
23/ 96
بدى را به شيوه‌اى كه نيكوتر است، دفع كن. ما به آن چه وصف مى‌كنند داناتريم (96) هى:
مبتدا، محلا مرفوع.
23/ 97
و بگو: «اى پروردگار من! از وسوسه‌هاى شياطين به تو پناه مى‌برم.» (97)
23/ 98
«و اى پروردگار من! از اين كه آنان پيرامون من حاضر مى‌شوند به تو پناه مى‌برم.» (98) ياء:
در آخر (ربّ) مضاف اليه، محلا مجرور و در آخر (يحضرون) مفعول به، محلا منصوب براى تخفيف محذوفند.
23/ 99
تا آن‌گاه كه يكى از آنان را مرگ فرارسد، گويد: «اى پروردگار من! مرا بازگردانيد» (99) حتّى:
حرف ابتدا.
23/ 100
شايد من در آن چه فروگذار كرده‌ام عمل شايسته انجام دهم. چنين نيست، اين سخنى است كه او گوينده‌ى آن است، و از پس ايشان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند (100) كلّا:
حرف ردع.
23/ 101
پس آن‌گاه كه در صور دميده شود، در آن روز هيچ پيوند و خويشاوندى در بين ايشان برقرار نماند و از حال يكديگر نپرسند (101) انساب: اسم لاى نفى جنس، محلا منصوب.
23/ 102
پس كسانى كه كفّه‌ى ترازوى [اعمال نيك‌] شان سنگين باشد، آنان همان رستگارانند (102)
23/ 103
و كسانى كه كفّه‌ى ترازوى [اعمال نيك‌] شان سبك باشد، آنان كسانيند كه بر خودشان زيان زده‌اند [و] جاودانه در جهنّم‌اند (103)
23/ 104
چهره‌هاى آنان را آتش مى‌سوزاند و آنان در آن [جهنّم‌] ترش‌رويند (104)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 348

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست