نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 353
24/ 28 و اگر كسى را در آن [خانهها] نيافتيد، پس بدان داخل نشويد، تا آن كه به شما اجازه داده شود، و اگر به شما گفته شود: «برگرديد،» برگرديد كه براى شما پاكيزهتر است و خداوند به آن چه انجام مىدهيد داناست (28) 24/ 29 بر شما گناهى نيست كه به خانههاى غير مسكونى داخل شويد كه در آنها كالايى براى شماست و خداوند آن چه آشكار مىداريد و آن چه پنهان مىكنيد، مىداند (29) 24/ 30 به مردان مؤمن بگو: «چشمانشان را [از هوسرانى] فروپوشند و ناموسشان را حفظ كنند، اين براى آنان پاكيزهتر است، به يقين خداوند به آن چه انجام مىدهند، آگاه است.» (30) 24/ 31 و به زنان مؤمن بگو: «چشمانشان را [از هوسرانى] فروپوشند و ناموسشان را حفظ كنند و زينتشان را آشكار نكنند مگر آن چه از آن آشكار است. و بايد روسريهايشان را بر گريبانهايشان فروبيندازند و زينتشان را آشكار نكنند مگر بر شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان [هم مسلك] شان يا كنيزانشان يا خدمتكاران مرد كه نيازمند [به زن] نيستند، يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان آگاه نيستند. و [بگو:] زنان پاهايشان را [چنان بر زمين] نكوبند تا آن چه از زينتشان پنهان داشتهاند، معلوم شود. و اى مؤمنان همگى به درگاه خداوند بازگرديد، باشد كه شما رستگار شويد.» (31) الّا: حرف استثناء و ما: اسم موصول، مستثنى، محلا منصوب. الا: مورد دوّم نيز حرف استثناء است. غير: صفت براى (التابعين) جميعا: حال از فاعل فعل (توبوا) ايّها: مناداى نكرهى مقصوده، مبنى بر ضم، محلا منصوب و ها: حرف تنبيه. المؤمنون: بدل از (اىّ)، علامت رفع آن (واو) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (مؤمن) است.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 353