نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 354
24/ 32 زنان بىشوهر خويش و غلامان و كنيزان صالح خويش را همسر گيريد و اگر فقير باشند، خداوند از فضل خويش ايشان را بىنياز مىسازد، و خداوند گشايشمند داناست (32) 24/ 33 و كسانى كه وسيلهى زناشويى نمىيابند بايد عفّت ورزند تا خداوند از فضل خويش ايشان را بىنياز سازد و كسانى از غلامانتان كه قصد بازخريد خود را دارند، اگر در آنان خيرى مىيابيد ايشان را بازخريد كنيد [قرارداد بازخريد آنان را بنويسيد.] و از مال الهى كه به شما بخشيده است، به ايشان ببخشيد، [تا خودشان را بازخريد كنند] و كنيزان خود را اگر قصد پاكدامنى دارند به زنا وادار مكنيد كه بهرهى دنيا را به دست آوريد، و هركس آنان را به اكراه وادار كند [بايد بداند كه] به راستى خداوند بعد از اكراهشان، خطاپوش خطابخش است (33) 24/ 34 و به راستى به سوى شما آياتى روشنگر و مثلى از كسانى كه قبل از شما گذشتهاند و پندى براى متّقيان، نازل كردهايم (34) 24/ 35 خداوند نور آسمانها و زمين است. مثل نورش مثل چراغدانى است كه در آن چراغى هست كه آن چراغ در شيشهاى است، آن شيشه گويى ستارهاى درخشان است كه از درخت مبارك زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى، افروخته شود. نزديك است كه روغنش، هر چند كه آتشى بدان نرسيده است، روشنى بخشد. نور على نور است. خداوند هركس را كه خواهد با نور خويش هدايت فرمايد و خداوند براى مردم مثلها مىزند و خداوند به هر چيزى داناست (35) لو: حرف شرط غير جازم. نور: خبر براى مبتداى محذوف (هو نور على نور) 24/ 36 در خانههايى كه خداوند رخصت داده كه افراشته گردد و نامش در آنها ياد شود، در آن [خانهها] بامدادان و شامگاهان او را تسبيح گويند (36)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 354