نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 356
24/ 44 خداوند شب و روز را مىگرداند. به راستى در اين [امر] عبرتى براى ديدهوران هست (44) لام: لام تاكيد. 24/ 45 و خداوند هر جنبندهاى را از آب آفريده است كه بعضى از آنها بر روى شكم خود راه مىرود و بعضى از آنها بر روى دو پا راه مىرود و بعضى از آنها بر روى چهار [پا] راه مىرود. خداوند هر چه بخواهد خلق مىكند. به راستى خداوند بر هر چيزى تواناست (45) من: هر سه مورد اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع. 24/ 46 به راستى آياتى روشنگر نازل كردهايم و خداوند هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مىكند (46) من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 24/ 47 و گويند: «به خداوند و پيامبر ايمان آورديم و اطاعت كرديم.» سپس گروهى از ايشان بعد از آن روى بر مىگردانند و آنان مؤمن نيستند (47) واو: حاليّه. ما: ماء نفى شبيه به ليس و اولئك: اسم آن، محلا مرفوع و بالمؤمنين: خبر آن، محلا منصوب. 24/ 48 و هنگامى كه به سوى خداوند و پيامبرش خوانده شوند، تا [پيامبر] در بين آنان حكم كند، ناگاه گروهى از ايشان روى گردان مىشوند (48) 24/ 49 و اگر حق [حكم] به نفع ايشان باشد در حال اطاعت به سوى او مىآيند (49) مذعنين: حال. 24/ 50 آيا در دلهايشان بيمارى هست يا شكّ دارند يا مىترسند كه خداوند و پيامبرش بر ايشان ستم ورزند؟ بلكه آنان خود ستمكارانند (50) مرض: مبتدا. ام: هر دو مورد حرف منقطعه به معنى (بل) است. بل: حرف اضراب. 24/ 51 سخن مؤمنان، وقتى كه به جانب خداوند و پيامبرش خوانده شوند تا [پيامبر] در بين ايشان حكم كند، تنها اين است كه گويند: «شنيديم و اطاعت كرديم.» و آنان خود رستگارانند (51) 24/ 52 و هركس از خدا و رسولش اطاعت كند و از خداوند بترسد و از او پروا كند، آنان خود كاميابانند (52) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 24/ 53 و با سختترين سوگندهايشان به خدا قسم ياد كردند كه اگر به آنان فرمان دهى، حتما [براى جنگ و جهاد] بيرون مىآيند. بگو: «قسم مخوريد. اطاعت پسنديده [از دروغگويى بهتر است.] به راستى خداوند به آن چه عمل مىكنيد آگاه است.» (53) جهد: جانشين مفعول مطلق. طاعة: خبر براى مبتداى (امرنا) محذوف.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 356