responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 357


24/ 54
بگو: «از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر نيز اطاعت كنيد، و اگر روى بگردانيد، [بايد بدانيد] آن چه او بر آن مكلّف شده بر عهده‌ى اوست و آن شما بر آن مكلّف شده‌ايد بر عهده‌ى شماست. و اگر از او اطاعت كنيد، هدايت مى‌يابيد و بر پيامبر جز ابلاغ آشكار [حكمى‌] نيست.» (54) ما: هر دو مورد حرف مصدرى و مورد آخر حرف نفى مهمل. الّا: حرف حصر.
البلاغ: مبتداى مؤخّر.
24/ 55
خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند، وعده داده است كه حتما آنان را در اين سرزمين جانشين گرداند، چنان كه كسانى را كه قبل از آنان بوده‌اند جانشين گرداند و دينشان را كه بر ايشان پسنديده است، قطعا براى ايشان فرمانروا گرداند و به راستى بعد از بيمشان به ايشان ايمنى بخشد، [تا] مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نگردانند و هركس كه بعد از آن كفر ورزد، آنان خود فاسقانند (55) الّذين: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. لام: هر سه مورد لام قسم براى قسم مقدّر. كما: جارّ و محلا مجرور و ماى آن مصدرى است. هم: ضمير فصل.
24/ 56
و نماز را برپاداريد و زكات را بپردازيد و از پيامبر اطاعت كنيد باشد كه شما مورد رحمت قرار گيريد (56) واو: نايب فاعل فعل مجهول.
24/ 57
كسانى كه كفر ورزيدند هرگز در اين سرزمين به عجزآرندگان [مؤمنان‌] مپندار، و جايگاه آنان آتش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهى است (57) الّذين: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. معجزين: مفعول به دوّم، علامت نصب آن حرف (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (معجزا) است. لام: حرف قسم براى قسم مقدّر. بئس: فعل جامد ذمّ.
المصير: فاعل و مخصوص به ذمّ محذوف است.
24/ 58
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بايد غلامانتان و كسانى از شما كه به حد بلوغ نرسيده‌اند، سه بار، قبل از نماز بامداد و زمانى كه در ظهر لباس‌هايتان را در مى‌آوريد و بعد از نماز شام كه سه هنگام برهنگى شماست، از شما اجازه بگيرند و بعد از آن [مواقع سه‌گانه‌] نه بر شما و نه بر ايشان گناهى نيست كه با هم‌ديگر معاشرت كنيد. بدين گونه خداوند آيات را براى شما بيان مى‌كند. و خداوند داناى حكيم است (58) الّذين: مورد اوّل بدل از (اىّ) محلا منصوب. مورد دوّم فاعل، محلا مرفوع و مورد سوّم معطوف است. ثلاث: مورد اوّل مفعول فيه، ظرف زمان و مورد دوّم خبر براى مبتداى محذوف (هى ثلاث عورات لكم) طوّافون:
خبر براى مبتداى (هم) محذوف. كذلك: مفعول مطلق براى فعل (يبيّن)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 357
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست