ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 358

24/ 59
و زمانى كه كودكانتان به حد بلوغ رسيدند بايد اجازه بگيرند، همانند كسانى كه قبل از ايشان اجازه مى‌گرفتند. بدين گونه خداوند آيات خويش را براى شما بيان مى‌كند، و خداوند داناى حكيم است (59) ما: حرف مصدرى. كذلك: مفعول مطلق، عاملش (يبيّن) است.
24/ 60
و زنان بازنشسته‌اى كه اميد زناشويى ندارند بر ايشان گناهى نيست كه پوشش خويش را كنار نهند به شرطى كه زينتى آشكار نكنند و اين كه عفّت بجويند بر ايشان بهتر است و خداوند شنواى داناست (60) اللّاتى: اسم موصول، صفت براى (القواعد) محلا مرفوع. غير: حال از فاعل (نون) فعل (يضعن). مصدر مؤوّل (ان يستعففن) مبتدا، محلا مرفوع و خبرش (خير) است.
24/ 61
بر نابينا ايرادى نيست و بر لنگ هم ايرادى نيست و بر مريض نيز ايرادى نيست و بر خود شما هم كه از [خوراك‌] خانه‌هاى خود خوريد يا خانه‌هاى پدرانتان، يا خانه‌هاى مادرانتان، يا خانه‌هاى برادرانتان، يا خانه‌هاى خواهرانتان، يا خانه‌هاى عموهايتان، يا خانه‌هاى عمّه‌هايتان، يا خانه‌هاى دايى‌هايتان، يا خانه‌هاى خاله‌هايتان، يا خانه‌هايى كه كليدهايش را در دست داريد، يا [خانه‌هاى‌] دوستتان. نيز بر شما ايرادى نيست كه با هم‌ديگر خوريد يا جدا جدا. پس وقتى كه داخل خانه‌هاى [فوق‌] شديد، بر يكديگر سلام دهيد، كه تحيّتى فرخنده و پسنديده از جانب خداوند است. بدين گونه خداوند آيات را براى شما بيان مى‌كند، باشد كه شما تعقّل كنيد (61) جميعا: حال از فاعل (تأكلوا) تحيّة: جانشين مفعول مطلق. كذلك: مفعول مطلق، عاملش (يبيّن) است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 358

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست