ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 359

24/ 62
به راستى مؤمنان آنانند كه به خداوند و پيامبرش ايمان آورده‌اند، و هرگاه با او در كارى اجتماع كردند، نمى‌روند مگر آن كه از وى كسب اجازه كنند. بى‌شك كسانى كه از تو كسب اجازه مى‌كنند، همان كسانى هستند كه به خداوند و پيامبرش ايمان آورده‌اند. پس هرگاه براى بعضى از كارهايشان از تو اجازه خواستند، به هركس از ايشان كه خواستى، اجازه بده، و از خداوند بر آنان آمرزش بخواه، بى‌گمان خداوند خطاپوش خطابخش است (62) ما: ماء كافّه، المؤمنون: مبتدا، الّذين: خبر، محلا مرفوع. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. حتّى: حرف جرّ و غايت مقدّر به (ان) ناصبه. اولئك: مبتدا، محلا مرفوع، الّذين: خبر، محلا مرفوع.
24/ 63
دعوت پيامبر را در بين خودتان مانند دعوت يك‌ديگرتان قرار ندهيد. به يقين خداوند كسانى از شما را كه به پناهگاهى مى‌گريزند، مى‌داند. پس بايد كسانى كه از امر خداوند سرپيچى مى‌كنند، بر حذر باشند از اين كه بلايى به ايشان برسد يا عذاب دردناكى به آنان برسد (63) بعضا: مفعول به. لواذا: حال.
24/ 64
هان! به راستى كه آن چه در آسمان‌ها و زمين است، مخصوص خداوند است. به يقين او مى‌داند كه شما بر چه كارى مشغوليد و روزى كه به سوى او بازگردانده مى‌شوند، آن‌گاه آنان را بدانچه انجام داده‌اند، آگاه مى‌گرداند، و خداوند به هر چيزى داناست (64) الا: حرف تنبيه. ما:
ماء موصول، اسم (انّ) محلا منصوب. مورد دوّم مفعول به، محلا منصوب، مورد سوّم، محلا مجرور.
25. [سوره‌ى فرقان (جداكننده حق و باطل) مكّى، 77 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
25/ 1
بزرگ است او كه فرقان [كتاب جداكننده‌ى حق و باطل‌] را بر بنده‌اش نازل فرمود تا براى جهانيان هشداردهنده باشد (1) الّذى: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. نذيرا: خبر (كان)
25/ 2
همان كسى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين مخصوص اوست و فرزندى برنگزيده است و در فرمانروايى براى او شريكى نبوده است و او هر چيزى را آفريده است و آن را به اندازه‌ى [كافى‌] مقدّر كرده است (2) الّذى: بدل از اسم موصول پيشين، محلا مرفوع. تقديرا: مفعول مطلق.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 359

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست