نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 362
25/ 21 و كسانى كه اميد به لقاى ما ندارند، گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نمىشوند يا پروردگارمان را نمىبينيم؟» البتّه در دلهايشان تكبّر ورزيدند و سركشى بسيار بزرگى كردند (21) 25/ 22 [و مجرمان] روزى كه فرشتگان را ببينند كه در چنان روزى براى مجرمان بشارتى نيست، و گويند: « [از عذاب الهى] سخت دور بداريد.» (22) حجرا: مفعول مطلق براى فعل محذوف. 25/ 23 و به هر كارى كه انجام دادهاند، مىپردازيم و آن را غبارى پراكنده مىگردانيم (23) هباء: مفعول به دوّم. 25/ 24 در آن روز اهل بهشت از نظر آرامشگاه بهتر و از نظر استراحتگاه نيكوترند (24) مستقرا و مقيلا: هر دو مورد تمييز است. 25/ 25 و روزى كه آسمان با ابرهاى سفيد بشكافد و فرشتگان كاملا فروفرستاده شوند (25) 25/ 26 و در آن روز فرمانروايى بر حق، مخصوص [خداوند] رحمان است، بر كافران روزى بسيار سخت است (26) 25/ 27 و روزى است كه ستمكار [مشرك] دستهاى خود را مىگزد [و] مىگويد: «اى كاش من به همراه پيامبر راهى را پيش مىگرفتم.» (27) يا: حرف تنبيه، ليت: از حروف مشبهة بالفعل، نون: حرف وقايه و ياء: اسم (ليت) محلا منصوب. و جملهى اتّخذت: خبر (ليت) محلا مرفوع. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. 25/ 28 «اى واى بر من! كاش فلانى را دوست [خويش] برنمىگرفتم.» (28) يا: حرف ندا و تحسّر، ويلتى: مناداى متحسّر و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. خليلا: مفعول به دوّم. 25/ 29 «او مرا از [رسيدن] به قرآن گمراه كرد بعد از آن كه برايم آمده بود.» و شيطان خوار سازندهى انسان است (29) 25/ 30 و پيامبر گويد: «اى پروردگار من! به راستى قوم من اين قرآن را ترك كردند.» (30) ربّ: مناداى مضاف، تقديرا منصوب و ياء محذوف: مضاف اليه، محلا مجرور. القرآن: بدل از (هذا) مهجورا: مفعول به دوّم. 25/ 31 و بدين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از گنهكاران قرار داديم و پروردگارت به عنوان راهبر و ياور كافى است (31) كذلك: مفعول مطلق، عاملش (جعلنا) است. هاديا: حال. ربّ: فاعل، محلا مرفوع. 25/ 32 و كسانى كه كفر ورزيدند گويند: «چرا قرآن يكباره بر او نازل نشده است؟» بدين گونه [به تدريج نازل كرديم] تا قلبت را به آن استوار سازيم و آن را به آرامى و به تدريج بخوانيم (32) لو لا: حرف تحضيض. جملة: حال. كذلك: حال از (القرآن) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 362