نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 366
25/ 68 و كسانى كه به همراه خداوند خداى ديگرى مىخوانند و آن نفس را كه خداوند [كشتن آن را] حرام كرده است، جز به حق نمىكشند، و زنا نمىكنند و هركس اينها را انجام دهد [كيفر] گناه را مىبيند (68) مع: مفعول فيه، ظرف مكان. الّتى: اسم موصول، صفت (النفس)، محلا منصوب. الّا: حرف حصر. ذلك: مفعول به، محلا منصوب. 25/ 69 در روز قيامت عذاب براى او دو چندان مىشود و سر افكنده در آن جاودانه مىماند (69) مهانا: حال از فاعل (يخلد) 25/ 70 مگر كسى كه توبه كند و ايمان آرد و عمل شايسته انجام دهد. پس آنانند كه خداوند بدىهايشان را به نيكىها بدل مىكند و خداوند خطاپوش خطابخش است (70) اولئك: مبتدا، محلا مرفوع و جملهى يبدّل اللّه سيّئاتهم حسنات: خبر آن، محلا مرفوع. 25/ 71 و هركس توبه كند و عمل صالح انجام دهد، بدون شك او به سوى خداوند كاملا بازگشته است (71) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. متابا: مفعول مطلق. 25/ 72 و كسانى كه به ناروا شهادت نمىدهند و زمانى كه به كارى ياوه برسند، با بزرگوارى مىگذرند (72) كراما: حال از فاعل (مرّوا) 25/ 73 و كسانى كه چون به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند، ناشنوا و نابينا بر آنها سجده نمىكنند (73) صمّا: حال. 25/ 74 و كسانى كه گويند: «اى پروردگار ما! براى ما از همسرانمان و فرزندانمان روشنى چشم ببخش، و ما را پيشواى پرهيزگاران بگردان.» (74) 25/ 75 اينانند كه به خاطر آنها صبر پيشه كردهاند، غرفههاى بهشتى پاداش مىبرند و با تحيّت و سلام در آنجا روبهرو مىشوند (75) اولئك: مبتدا، محلا مرفوع و نيز جملهى اولئك يجزون الغرفه: خبر براى (عباد الرحمن) در آيهى 63 است. 25/ 76 جاودانه در آنجايند چه نيكو آرامشگاهى و جايگاهى است (76) خالدين: حال. مستقرا: تمييز. 25/ 77 بگو: «اگر دعايتان نباشد، پروردگارم به شما عنايتى ندارد. به راستى كه [حق را] تكذيب كردهايد و به زودى [عذاب الهى بر شما] لازم خواهد شد.» (77) ما: حرف نفى. لو لا: حرف شرط غير جازم.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 366