نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 369
26/ 40 «شايد كه ما از ساحران پيروى كنيم اگر آنان غالب شوند.» (40) هم: ضمير فصل. 26/ 41 و چون آن ساحران آمدند، فرعون گفتند: «آيا اگر ما غالب آييم، اجرى داريم؟» (41) لام: لام ابتدا براى تاكيد بر سر اسم (انّ) درآمده است. 26/ 42 [فرعون] گفت: «آرى، راستى آنگه شما از مقرّبان [من] باشيد.» (42) نعم: حرف جواب. اذا: حرف جواب. 26/ 43 موسى به آنان گفت: «چيزى را كه خواهيد انداخت، بيندازيد.» (43) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 26/ 44 آنگه آنان ريسمانهاشان و چوبدستىهاى خود را درانداختند و گفتند: «سوگند به عزّت فرعون كه بىشك ما خود غلبه خواهيم كرد.» (44) نحن: ضمير فصل. 26/ 45 سپس موسى عصايش را بينداخت و، ناگهان آن [اژدها] هر چه را برساخته بودند، ببلعيد (45) اذا: مفاجاة. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 26/ 46 آنگه آن جادوگران سجدهكنان افتادند (46) 26/ 47 [و] گفتند: «ما به پروردگار جهانيان ايمان بياورديم.» (47) 26/ 48 «همان پروردگار موسى و هارون» (48) ربّ: بدل از (ربّ) آيهى پيشين. 26/ 49 [فرعون] گفت: «آيا قبل از آن كه به شما اجازه بدهم، به او ايمان بياورديد؟ قطعا او بزرگتر شماست كه به شما جادوگرى آموخته است. به زودى خواهيد دانست. به يقين دستهايتان و پاهايتان را از خلاف يكديگر خواهم بريد و همگى شما را به دار خواهم كشيد.» (49) لام: مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است. الّذى: اسم موصول، صفت (لكبيركم) محلا مرفوع. لام: هر دو مورد كه بر سر افعال درآمده لام قسم براى تاكيد است. اجمعين: حال. 26/ 50 [ساحران] گفتند: «باكى نيست، راستى ماسوى پروردگار خويش روىآرندهايم.» (50) لا: لاى نفى جنس و ضير: اسم آن و خبرش (علينا) محذوف است. 26/ 51 به يقين ما اميد داريم كه پروردگارمان خطاهايمان را بر ما ببخشد، براى اين كه ما اوّلين ايمانآرندگان بودهايم (51) ان: مورد دوّم حرف مصدرى با (لام) محذوف (لان كنّا) 26/ 52 و به موسى وحى كرديم كه بندگان مرا شبانه روانه كن، بىشك شما مورد تعقيب قرار مىگيريد (52) ان: حرف تفسير. 26/ 53 آنگاه فرعون گردآورندگان [سپاه] را به شهرها فرستاد (53) حاشرين: مفعول به. 26/ 54 [ايشان در مورد اطرافيان موسى] گفتند: «البتّه اينان گروهى اندكند.» (54) 26/ 55 «و واقعا آنان ما را به خشم آوردهاند.» (55) لام: لام مزحلقه براى تاكيد. 26/ 56 «و البتّه ما همگى آمادهى پيكاريم.» (56) حاذرون: صفت براى (لجميع) 26/ 57 آنگه آنان را از باغها و چشمهساران بيرون كرديم (57) 26/ 58 و از گنجها و جايگاهى نيكو (58) 26/ 59 و بدين گونه آن [نعمتها] را به بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب] به ميراث داديم (59) كذلك: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اخرجنا كذلك) 26/ 60 سپس [فرعون] هنگام طلوع خورشيد، ايشان را دنبال كردند (60) شرقين: حال.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 369