ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 373

26/ 137
«اين جزء خوى و شيوه‌ى پيشينيان نيست.» (137) ان: حرف نفى. هذا: مبتدا، محلا مرفوع.
الّا: حرف حصر و خلق: خبر.
26/ 138
«و ما از عذاب‌شوندگان نخواهيم شد.» (138)
26/ 139
پس تكذيبش كردند، آن‌گاه ايشان را هلاك كرديم. به راستى در اين [امر] مايه‌ى عبرتى هست ولى بيشترشان ايمان‌آورنده نبودند (139)
26/ 140
و به يقين پروردگارت همان عزّتمند مهربان است (140)
26/ 141
قوم ثمود نيز پيامبران را تكذيب كردند (141)
26/ 142
آن‌گاه كه برادرشان صالح به ايشان گفت: «آيا پروا نمى‌كنيد؟» (142)
26/ 143
«به يقين من براى شما پيامبرى امين هستم.» (143)
26/ 144
«بنابراين از خداوند بترسيد و از من اطاعت كنيد.» (144)
26/ 145
«و من بر اين [رسالت‌] هيچ مزدى از شما نمى‌طلبم، مزد من جز بر عهده‌ى پروردگار عالميان نيست.» (145) ان: حرف نفى. الّا: حرف حصر.
26/ 146
«آيا پنداريد كه در اين نعمت‌ها كه اينجاست، ايمن رها مى‌شويد.» (146) هاهنا: مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب.
26/ 147
«در باغ‌ها و چشمه‌ساران.» (147)
26/ 148
«و كشتزاران و نخل‌هايى كه شكوفه‌هاى آن‌ها لطيف است.» (148)
26/ 149
«و ماهرانه از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيد.» (149) فارهين: حال از فاعل (تنحتون)
26/ 150
«بنابراين از خداوند بترسيد و از من اطاعت كنيد.» (150)
26/ 151
«و از فرمان اسرافكاران اطاعت مكنيد.» (151)
26/ 152
«همان كسانى كه در اين سرزمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند.» (152)
26/ 153
[قوم صالح‌] گفتند: «جز اين نيست كه تو از سحرزدگانى.» (153)
26/ 154
«تو جز بشرى همانند ما نيستى، اگر از راستگويانى، معجزه‌اى بياور.» (154)
26/ 155
[صالح‌] گفت: «اين مادّه شترى است كه آبشخورى [روزى معيّن‌] براى او و آبشخور روزى معيّن براى شماست.» (155)
26/ 156
«و به آن آسيبى مرسانيد كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا مى‌گيرد.» (156)
26/ 157
پس آن را پى كردند، سپس پشيمان شدند (157)
26/ 158
پس عذاب آنان را فروگرفت. واقعا در اين [داستان‌] مايه‌ى عبرتى هست ولى اكثرشان ايمان‌آورنده نبودند (158)
26/ 159
و به يقين پروردگارت همان عزّتمند مهربان است (159)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 373

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست