نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 391
28/ 44 و تو در جانب غربى [كوه طور] نبودى زمانى كه امر [رسالت را] به موسى مقرّر كرديم، و تو از گواهان نبودى (44) الغربى: مضاف اليه يا صفت براى موصوف محذوف (بجانب المكان الغربى) 28/ 45 ولى ما نسلهايى پديد آورديم و روزگار بر ايشان طولانى شد و تو در ميان اهل مدين مقيم نبودى كه آيات ما را بر آنان بخوانى ولى ما فرستندگان [پيامبران] بوديم (45) 28/ 46 و تو در جانب كوه طور نبودى زمانى كه ندا در داديم، ولى اين [وحى الهى] براى رحمتى از جانب پروردگار توست كه قومى را كه هيچ هشداردهندهاى قبل از تو بر آنان نيامده است، هشدار دهى، باشد كه ايشان پند پذيرند (46) لكن: حرف استدراك، رحمة: مفعول له براى فعل محذوف (ارسلناك رحمة) ما: هر دو مورد حرف نفى. نذير: فاعل فعل (اتى) محلا مرفوع. 28/ 47 و اگر به سبب اعمال پيش فرستادهى آنان، مصيبتى به ايشان نمىرسيد، مىگفتند: «اى پروردگار ما! چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى كه از آيات تو پيروى كنيم و از مؤمنان باشيم.» (47) لو لا: حرف شرط غير جازم مورد دوّم حرف تحضيض. 28/ 48 و هنگامى كه حق از جانب ماسوى آنان آمد، گفتند: «چرا همانند آن چه به موسى داده شده است، به او [پيامبر] داده نشده است؟» آيا به آن چه قبل از اين به موسى داده شده بود، كفر نورزيدند؟ گفتند: «اين دو [قرآن و تورات] سحرند كه از يكديگر پشتيبانى مىكنند.» و گفتند: «مسلما ما همه را منكريم.» (48) لو لا: حرف تحضيض. قبل: اسم ظرف، محلا مجرور. سحران: خبر براى مبتداى (هما) محذوف. 28/ 49 بگو: «اگر راست گوييد، كتابى از سوى خدا آوريد كه آن از اين دو [قرآن و تورات] هدايتكنندهتر باشد تا از آن پيروى كنيم.» (49) 28/ 50 پس اگر جوابت را ندادند، بدانكه آنان از هوسهاى خود پيروى مىكنند، و كيست گمراهتر از كسى كه غير از هدايت الهى از هوس خود تبعيّت كند؟ به راستى خداوند قوم ستمكاران را هدايت نمىكند (50) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و اضلّ: خبر آن.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 391