ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 392

28/ 51
و به راستى براى آنان سخن را به هم پيوستيم باشد كه ايشان پند پذيرند (51) جمله‌ى يتذكّرون: خبر (لعلّ) محلا مرفوع.
28/ 52
همان كسانى كه قبل از اين، به آنان كتاب [آسمانى‌] داده بوديم، آنان به آن ايمان مى‌آورند (52)
28/ 53
و هرگاه [قرآن‌] بر آنان خوانده شود، گويند: «به آن ايمان آورديم، به راستى كه آن از سوى پروردگار ما، حق است. مسلما ما قبل از آن نيز از تسليم‌شوندگان بوده‌ايم.» (53)
28/ 54
آنان به خاطر صبرى كه ورزيده‌اند و بدى را با نيكى دفع مى‌كنند و از آن چه روزيشان داده‌ايم، انفاق مى‌كنند، پاداششان دو بار داده مى‌شود (54) اولئك: مبتدا و جمله‌ى يؤتون اجرهم مرّتين: خبر آن، محلا مرفوع.
28/ 55
و هرگاه سخن بيهوده‌اى بشنوند، از آن اعراض مى‌كنند و گويند: «اعمال ما از آن ما و اعمال شما از آن شماست، سلام بر شما، ما جاهلان را نمى‌خواهيم.» (55) سلام: مبتدا و عليكم:
جارّ و محلا مجرور، خبر، محلا مرفوع.
28/ 56
به راستى تو هركس را كه دوست دارى هدايت نمى‌كنى، بلكه خداوند هركس را كه بخواهد، هدايت مى‌كند، و او به هدايت‌يافتگان داناتر است (56)
28/ 57
و گفتند: «اگر به همراه تو از هدايت پيروى كنيم، از سرزمينمان ربوده شويم.» و آيا آنان را در حرمى امن جاى نداديم كه ميوه‌هاى هر چيزى كه رزقى از جانب ماست، به سوى ايشان آورده مى‌شود؟ ولى اكثرشان نمى‌دانند (57) رزقا: مفعول مطلق براى فعل محذوف (يرزقون رزقا) يا در معنى (مرزوق) حال از ثمرات است.
28/ 58
و چه بسيار شهرها كه از خوشى زندگى خويش سرمستى مى‌كردند، هلاك كرديم، و اين مسكن‌هاى آنان است كه بعد از ايشان جز اندكى مورد سكونت نبوده است و ما خود ميراث برانيم (58) كم: مفعول به مقدّم، محلا منصوب. الّا: حرف استثناء، قليلا: مستثنى. نحن:
ضمير فصل.
28/ 59
و پروردگار تو ويرانگر شهرها نبوده است مگر آن كه در مركز آن‌ها پيامبرى برانگيزد كه آيات ما را بر آنان بخواند، ما ويرانگر شهرها نبوده‌ايم مگر آن كه اهل آن‌ها ظالم باشند (59) الّا:
حرف استثناء، واو: واو حاليّه و جمله‌ى اهلها ظالمون: جمله حاليّه، محلا منصوب و مستثنى.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 392

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست