ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 393

28/ 60
و آن چه به شما داده شده است، بهره‌ى زندگى دنيا و زينت آن است. ولى آن چه نزد خداوند است بهتر و پايدارتر است. آيا تعقّل نمى‌كنيد؟ (60) ما: اسم موصول، مفعول به دوّم.
28/ 61
آيا كسى كه به او وعده‌ى نيكو داده‌ايم و او يا بنده‌ى آن است، همانند كسى است كه از بهره‌ى زندگى دنيا بهره‌مندش ساخته‌ايم؟ سپس او در روز قيامت از حاضرشدگان [در حساب‌رسى‌] است؟ (61) من: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع. متاع: مفعول مطلق.
من المحضرين: خبر (هو)، محلا مرفوع.
28/ 62
و [ياد آر] روزى را كه به آنان ندا در دهد و فرمايد: «آن شريكان من كه شما مى‌پنداشتيد، كجايند؟» (62) يوم: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) اين: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب. جمله‌ى تزعمون: خبر (كنتم)، محلا منصوب.
28/ 63
كسانى كه قول [حكم عذاب‌] بر آنان محقّق شد، گويند: «اى پروردگار ما! اينان كسانى‌اند كه ما گمراه كرديم، همچنان كه خود گمراه بوديم آنان را نيز گمراه كرديم. در نزد تو تبرّى مى‌جوييم، آنان تنها ما را نمى‌پرستيدند.» (63) ايّانا: مفعول به مقدّم، محلا منصوب.
28/ 64
گفته شود: «شريكانتان را بخوانيد» آن‌گاه آنان را بخوانند، ولى آنان به ايشان پاسخ ندهند و عذاب را بينند و آرزو كنند كه كاشكى هدايت مى‌يافتند (64) لو: حرف شرط غير جازم.
28/ 65
و [ياد آر] روزى را كه آنان را ندا در دهد، آن‌گاه فرمايد: «به پيامبران چه پاسخى داديد؟» (65) يوم: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر)، ما ذا: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع.
28/ 66
آن‌گاه در آن روز خبرها بر ايشان پوشيده گردد و آنان از يكديگر نيز نپرسند (66)
28/ 67
و امّا كسى كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد، اميد است كه از رستگاران باشد (67) امّا: حرف شرط و تفصيل. من: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع. عسى: فعل ماضى تام.
28/ 68
و پروردگارت آن چه خواهد، آفريند و برگزيند، بر آنان اختيارى نيست. خداوند منزّه است و از آنچه شرك مى‌ورزند، برتر است (68) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب، مورد دوّم حرف نفى است. سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اسبّح).
28/ 69
و پروردگارت آن چه سينه‌هايشان پنهان مى‌دارد و آنچه آشكار مى‌سازد، مى‌داند (69)
28/ 70
و او خداوندى است كه جز او خدايى نيست. ستايش در آغاز و انجام مخصوص اوست و حكم از آن اوست و به سوى او بازگردانده مى‌شويد (70) الّا: حرف استثناء و هو: بدل از (موجود) محذوف.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 393

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست