ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 402

29/ 46
و با اهل كتاب جز به شيوه‌اى كه آن بهتر است، مجادله مكنيد مگر از ميان آنان با كسانى كه ستم كرده‌اند، و بگوييد: «به آن چه بر ما نازل شده و بر شما نازل شده است، ايمان آورده‌ايم، خداى ما و خداى شما يكى است و ما در برابر او تسليميم.» (46) الّا: حرف حصر. هى: مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف استثناء و الّذين: مستثنى، محلا منصوب.
29/ 47
و بدين گونه ما بر تو كتاب [قرآن‌] را نازل كرديم و آنان كه كتاب [آسمانى‌] داديمشان، به آن ايمان مى‌آورند و كسانى از ايشان [مشركان‌] نيز هستند كه به آن ايمان مى‌آورند و جز كفرورزان كسى آيات ما را انكار نمى‌كنند (47) كذلك: مفعول مطلق، عاملش (انزلنا)، الكتاب:
مفعول به دوّم. من هؤلاء: خبر مقدّم، محلا مرفوع و من: اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. الّا: حصر، الكافرون: فاعل.
29/ 48
و تو قبل از اين هيچ كتابى را نمى‌خواندى و با دست راست خود چيزى نمى‌نوشتى، در غير آن صورت حتما باطل‌انديشان به شك مى‌افتادند (48) اذا: حرف جواب.
29/ 49
بلكه آن [قرآن كريم‌] در سينه‌هاى كسانى كه دانش داده شده‌اند، آياتى روشن‌گر است، و جز ستم‌ورزان [مشركان‌] كسى به آيات ما انكار نمى‌ورزد (49) بل: حرف اضراب. العلم: مفعول به. الّا: حرف حصر و الظالمون: فاعل.
29/ 50
و گويند: «چرا بر او از سوى پروردگارش معجزاتى نازل نمى‌گردد؟» بگو: «معجزات تنها در نزد خداوند است و من نيز فقط هشداردهنده‌اى آشكارم.» (50) لو لا: حرف تحضيض.
29/ 51
آيا براى آنان كافى نيست كه بر تو كتاب [قرآن‌] را فروفرستاديم كه بر ايشان خوانده مى‌شود؟ به يقين در اين [امر] رحمت و پندى است براى قومى كه ايمان دارند (51) لام: لام ابتدا براى تاكيد.
29/ 52
بگو: «خداوند در بين من و بين شما شاهدى كافى است كه آن چه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند، و كسانى كه به باطل ايمان آورده‌اند و به خداوند كفر مى‌ورزند آنان همان زيان‌كارانند (52) شهيدا: تمييز. هم: ضمير فصل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 402

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست