نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 404
29/ 64 و اين زندگى دنيا جز سرگرمى و بازيچه نيست و اگر مىدانستند واقعا سراى آخرت همان زندگانى واقعى است (64) ما: حرف نفى، هذه: مبتدا، محلا مرفوع. الحيوة: بدل و الدنيا: صفت آن. الّا: حرف حصر. لهو: خبر. لام: مزحلقه براى تاكيد. 29/ 65 و زمانى كه در كشتى سوار شوند، در حالى كه دين [خود] را بر او با اخلاص كردهاند، خدا را مىخوانند، ولى زمانى كه آنان را به خشكى رساند، به ناگاه ايشان شرك مىورزند (65) 29/ 66 مخلصين: حال. الّذين: مفعول به، محلا منصوب. اذا: مفاجاة. تا به آن چه به ايشان بخشيدهايم كفران ورزند و برخوردار شوند امّا به زودى بدانند (66) لام: هر دو مورد لام مقدّر به (ان) ناصبه. 29/ 67 آيا نديدهاند كه واقعا ما [براى آنان] حرم امنى [از كعبه] قرار دادهايم، در حالى كه مردمان از پيرامون آن ربوده مىشوند، آيا به باطل ايمان مىآورند و به نعمت خدا كفران مىورزند؟ (67) النّاس: نايب فاعل. 29/ 68 و كيست ستمگرتر از آن كسى كه بر خداوند دروغ بندد يا چون حق به سراغش آيد تكذيب كند؟ آيا جايگاه كافران در جهنّم نيست؟ (68) من: مبتدا، محلا مرفوع. كذبا: مفعول مطلق. 29/ 69 و آنان كه در راه ما كوشيدهاند، بىشك ايشان را به راه خود هدايت مىكنيم، و به راستى خداوند با نكوكاران است (69) لام: لام قسم براى تاكيد و دوّمى لام مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. 30. [سورهى روم، مكّى، 60 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 30/ 1 الف، لام، ميم (1) الم: از حروف مقطّعهى قرآن حكيم است و محلى از اعراب ندارد. 30/ 2 روم شكست خورد (2) 30/ 3 [روميان] در نزديكترين سرزمين [سوريّه و فلسطين]، در حالى كه آنان بعد از شكستشان به زودى غالب خواهند شد (3) واو: حاليّه و هم: مبتدا، محلا مرفوع. 30/ 4 در مدّت چند سال [كمتر از ده سال]، فرمان [پيروزى] در گذشته و آينده با خداوند است، و در چنين روزى مؤمنان شاد شوند (4) 30/ 5 [خداوند] به نصرت الهى [اش] هركس را بخواهد يارى مىرساند و او عزّتمند مهربان است (5)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 404