ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 406

30/ 16
و امّا كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما و لقاى آخرت را تكذيب كردند، آنان در عذاب احضار مى‌شوند (16) امّا: حرف شرط و تفصيل.
30/ 17
هنگامى كه به شامگاه وارد مى‌شويد و هنگامى كه به صبح در مى‌آييد، خداوند را تسبيح گوييد (17) سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (سبّحوا) و اللّه: مضاف اليه. حين:
مفعول فيه، ظرف زمان.
30/ 18
و نيز در آسمان‌ها و زمين و شامگاهان، و آنگه كه در ظهر وارد شويد، سپاس او راست (18) عشيا: مفعول فيه، ظرف زمان.
30/ 19
زنده را از مرده بيرون آورد و، مرده را از زنده بيرون آورد و، زمين را بعد مرگش زنده سازد، و بدين گونه شما از گورها بيرون آورده شويد (19) كذلك: مفعول مطلق عاملش (تخرجون)
30/ 20
و از آيات او اين است كه شما را از خاك آفريد، پس همين‌كه شما انسان شديد [در روى زمين‌] پراكنده گشتيد (20) اذا: مفاجاة.
30/ 21
و از آيات او اين است كه براى شما از خودتان جفت‌هايى آفريد كه با آنان آرام يابيد و در بين شما دوستى و مهربانى نهاد، به راستى در اين [امر] براى قومى كه تفكّر مى‌كنند، مايه‌هاى عبرت است (21)
30/ 22
و از آيات او آفرينش آسمان‌ها و زمين و اختلاف زبان‌هاى شما و رنگ‌هاى شما است.
بدون شك در اين [امر] براى دانايان مايه‌هاى عبرت است (22)
30/ 23
و از آيات او خواب شما در شب و روز، و روزى جستن شما از فضل او است. قطعا در اين نيز براى قومى كه مى‌شنوند، مايه‌هاى عبرت است (23)
30/ 24
و از آيات او اين است كه به خاطر بيم و اميد برق را به شما مى‌نماياند و از آسمان آبى فرومى‌فرستد كه به وسيله‌ى آن زمين را بعد از مردنش زنده مى‌سازد. واقعا در اين هم براى قومى كه تعقّل مى‌ورزند، مايه‌هاى عبرت است (24) خوفا: مفعول له.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 406

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست