ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 407

30/ 25
و از آيات او اين است كه آسمان و زمين به امر او برپاست، سپس هنگامى كه شما را با دعوتى از زمين فرا خواند ناگهان از گور خارج مى‌شويد (25) اذا: مفاجاة.
30/ 26
و هر كه در آسمان‌ها و زمين است مخصوص اوست و همگى در برابر او گردن نهاده‌اند (26) من: مبتدا، محلا مرفوع.
30/ 27
و او كسى است كه آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را بازمى‌گرداند و اين [امر] بر او آسان‌تر است و در آسمان‌ها و زمين برترين وصف مخصوص اوست و او عزّتمند حكيم است (27)
30/ 28
[خداوند] براى شما مثلى از خودتان مى‌زند، آيا در آن چه روزيتان داده‌ايم از بردگانتان شريكانى داريد كه شما در آن [مال‌] برابر باشيد [و] از آنان همان‌طور كه از يكديگر بيمناكيد، بيم داشته باشيد؟ بدين گونه آيات [خود] را براى قومى كه تعقّل مى‌كنند، به تفصيل بيان مى‌كنيم (28) كذلك: مفعول مطلق عاملش (نفصّل)
30/ 29
ولى آنان كه ستم ورزيده‌اند، بدون هيچ علمى از هوس‌هايشان پيروى كرده‌اند پس كسى را كه خداوند گمراه كرده است، چه كسى [او را] هدايت مى‌كند و آنان ياورانى هم ندارند (29) بل: حرف اضراب. الّذين: فاعل، محلا مرفوع. من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و دوّمى اسم موصول، مفعول به.
30/ 30
پس به يكتاپرستى روى سوى دين بياور با فطرت الهى كه [خداوند] مردم را بر آن [فطرت‌] آفريده است. در آفرينش الهى هيچ تغييرى نيست، اين همان دين استوار است ولى بيشتر مردم نمى‌دانند (30) حنيفا: حال. فطرت: مفعول مطلق براى فعل محذوف (الزموا فطرت اللّه)، الّتى: اسم موصول، صفت براى (فطرت) لا: لاى نفى جنس. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع، الدّين: خبر و القيّم: صفت براى (الّذين) جمله‌ى لا يعلمون: خبر (لكن) محلا مرفوع.
30/ 31
به سوى او بازگشت كرده، و از او پروا كنيد و نماز را برپاداريد و از شرك‌ورزان مباشيد (31) منيبين: حال از فاعل فعل محذوف (الزموا)
30/ 32
از همان كسانى كه دين خود را پراكنده كردند و فرقه فرقه شدند، هر گروهى به آن چه دارند شادمانند (32)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 407

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست