ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 414

31/ 29
آيا نديده‌اى كه خداوند شب را در روز وارد مى‌كند و روز را نيز در شب وارد مى‌كند و خورشيد و ماه را رام كرده است كه هر كدام تا وقتى معيّن روانند و به يقين خداوند به آن چه عمل مى‌كنيد آگاه است (29)
31/ 30
اين به آن خاطر است كه به يقين خداوند خود حق است و بدون شك جز او هر چه را به پرستش مى‌خوانند، باطل است. واقعا خداوند خود بلندمرتبه‌ى بزرگ است (30)
31/ 31
آيا نديده‌اى كه كشتى در دريا به نعمت خداوند روان مى‌گردد تا بعضى از آياتش را به شما نشان دهد؟ به راستى در اين [امر] براى هر شكيباى شكرگزارى مايه‌ى عبرتى هست (31) لام:
لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. دوّمى لام تاكيد.
31/ 32
و هرگه كه [در دريا] موجى سايبان‌آسا آنان را فرا گيرد، خداوند را در حالى كه دين خود را براى او خالص مى‌دارند، به دعا بخوانند. ولى آنگه كه آنان را بر خشكى رساند، بعضى از ايشان ميانه‌رواند [و بعضى ديگر كج‌رو]. و آيات ما را جز پيمان‌شكنان كفران پيشه انكار نمى‌كنند (32) مخلصين: حال و الّذين: مفعول به آن. الّا: حرف حصر. كلّ: فاعل فعل (يجحد)
31/ 33
هان، اى مردم! تقواى الهى پيشه كنيد و از روزى بترسيد كه هيچ پدرى از فرزندش كيفر نپذيرد و هيچ فرزندى خود چيزى از كيفر پدرش را پذيرا نباشد. به راستى وعده‌ى خداوند حق است. پس زندگى دنيا شما را نفريبد و [شيطان‌] فريبكار شما را به خداوند مغرور نگرداند (33) يوما: مفعول به. لا: حرف نفى زايد براى تاكيد نفى. شيئا: مفعول به عاملش (جاز)
31/ 34
به يقين خداست كه علم قيام قيامت در نزد اوست و باران را فرومى‌فرستد و آن چه در رحم مادران است مى‌داند و كسى نمى‌داند كه فردا چه به دست مى‌آورد و كسى نمى‌داند كه به كدام سرزمين مى‌ميرد. به راستى خداوند داناى آگاه است (34) ما ذا: اسم استفهام، مفعول به مقدّم، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 414

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست