نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 415
32. [سورهى سجده، مكّى، 30 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 32/ 1 الف، لام، ميم (1) الم: از حروف مقطّعهى قرآن كريم است و محلى از اعراب ندارد. 32/ 2 نازل شدن اين كتاب كه هيچ شكّى در آن نيست، از سوى پروردگار جهانيان است (2) تنزيل: مبتدا و من ربّ: خبر آن، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس، ريب: اسم آن و فيه: جارّ و محلا مجرور، خبر آن، محلا مرفوع. 32/ 3 آيا گويند: «آن را بر ساخته است؟» بلكه آن حق است و از جانب پروردگار توست تا قومى را كه قبل از تو هيچ هشداردهندهاى بر آنان نيامده بود، هشدار دهى، باشد كه ايشان هدايت شوند (3) بل: حرف اضراب. 32/ 4 خداوند كسى است كه آسمانها و زمين و ما بين آن دو را در شش روز آفريد، سپس بر عرش استيلا يافت، براى شما جز او هيچ سرور و شفاعتگرى نيست. آيا باز پند نمىگيريد؟ (4) 32/ 5 از آسمان امور زمين را تدبير مىكند، سپس [اعمال آدميان] به سوى او بالا مىرود در روزى كه مقدار آن برابر است با هزار سال از آن چه شما مىشماريد (5) 32/ 6 او داناى نهان و آشكار [و] عزّتمند مهربان است (6) 32/ 7 همان كسى كه هر چيزى كه آفريد، نيكو آفريد، و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد (7) الّذى: اسم موصول، صفت براى (الرحيم)، محلا مرفوع. 32/ 8 سپس نسل او را از عصارهى آبى ناچيز پديد آورد (8) 32/ 9 سپس او را موزون ساخت و از روح خود در او دميد و براى شما گوش و ديدگان و دلها قرار داد، چه اندك شكر مىكنيد (9) قليلا: جانشين مفعول مطلق، عاملش (تشكرون)، ما: حرف زايد براى تاكيد قلّت. 32/ 10 و گويند: «آيا وقتى كه در درون زمين ناپديد شديم، آيا آفرينش جديدى خواهيم يافت؟» بلكه آنان به لقاى پروردگارشان كفرورزانند (10) بل: حرف اضراب. 32/ 11 بگو: «فرشتهى مرگ كه بر شما گمارده شده است، جانتان را مىستاند، سپس به سوى پروردگارتان بازگردانده مىشويد.» (11) الّذى: صفت (ملكالموت)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 415