نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 416
32/ 12 و اگر هنگامى كه گنهكاران را نزد پروردگارشان سر افكنده بينى، [گويند:] «اى پروردگار ما! بينا شديم و شنيديم، اينك ما را بازگردان كه عمل شايسته انجام دهيم همانا ما به يقين رسيديم.» (12) لو: حرف شرط غير جازم. 32/ 13 «و اگر مىخواستيم حتما به هر كسى هدايتش را ارزانى مىداشتيم، ولى قول من تحقّق يافته است كه همانا جهنّم را از جنّ و انس، جملگى پر كنم.» (13) لكن: حرف استدراك. اجمعين: حال از (الجنّة) 32/ 14 پس به خاطر آن كه لقاى اين روزتان را فراموش كرديد [عذاب دوزخ را] بچشيد، البتّه ما نيز فراموشتان كردهايم، و به خاطر آن چه عمل مىكرديد، عذاب جاودان را بچشيد (14) هذا: اسم اشاره، بدل از (يومكم) 32/ 15 تنها كسانى به آيات ما ايمان مىآورند كه چون به آن [آيات] تذكّر داده شوند، سجده كنان درافتند و به همراه ستايش پروردگارشان تسبيح گويند و آنان تكبّر نورزند (15) سجدا: حال. واو: حاليّه. 32/ 16 پهلوهايشان از بسترها جدا شود [و] پروردگارشان را با بيم و اميد بخوانند و از آن چه روزيشان دادهايم، انفاق كنند (16) خوفا: مفعول له. 32/ 17 هيچ كسى نمىداند كه چه چيز از روشنى چشمها براى ايشان نهفته شده است كه به خاطر پاداش عملى كه انجام مىدادند (17) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. جزاء: مفعول له. 32/ 18 پس آيا كسى كه مؤمن است مثل كسى است كه فاسق است؟ [بىشك] برابر نيستند (18) 32/ 19 امّا كسانى كه ايمان آوردهاند و اعمال شايسته انجام دادهاند، به خاطر آن چه انجام مىدادند، جنّت المأوى پيشكش ايشان است (19) امّا: حرف شرط و تفصيل. نزلا: حال. 32/ 20 و امّا كسانى كه نافرمانى كردهاند، جايگاهشان آتش دوزخ است، هر زمان خواهند از آن خارج شوند، در آن بازگردانده شوند و به ايشان گفته شود: «عذاب آتشى را كه تكذيبش مىكرديد، بچشيد (20) كلّما: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 416