نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 417
32/ 21 و حتما به آنان عذاب كوچكتر [دنيا] را پيش از عذاب بزرگتر [آخرت] مىچشانيم. باشد كه ايشان بازگردند (21) دون: مفعول فيه، ظرف مكان. 32/ 22 و كيست ستمگرتر از كسى كه به آيات پروردگارش پند داده شود، سپس از آن روى بگرداند؟ بدون شك ما از گنهكاران انتقام مىكشيم (22) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و اظلم: خبر آن. 32/ 23 و به يقين ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم. پس از لقاى او در ترديد مباش، و آن [كتاب] را راهنمايى براى بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب] قرار داديم (23) الكتاب: مفعول به دوّم. 32/ 24 و از ايشان چون شكيبايى ورزيدند و به آيات ما يقين داشتند، پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما هدايت مىكردند (24) 32/ 25 بدون ترديد پروردگارت خود در بين ايشان در روز قيامت دربارهى آن چه در آن اختلاف داشتند، داورى خواهد كرد (25) 32/ 26 آيا موجب هدايت ايشان نشد كه قبل از ايشان چه بسيار نسلهايى را هلاك كرديم كه [اينك اينان] بر خانههاى آنان مىگذرند؟ بدون شك در اين [امر] عبرتها هست. پس آيا نمىشنوند؟ (26) كم: مفعول به، محلا منصوب. لام: لام تاكيد. 32/ 27 آيا نديدهاند كه همانا ما آب را به سوى سرزمين خشك مىرانيم و به وسيلهى آن كشتزارى را مىرويانيم كه چهارپايان و خودشان از آن مىخورند، آيا با بصيرت نمىنگرند؟ (27) 32/ 28 و گويند: «اگر راست مىگوييد اين فتح [قيامت] كى خواهد بود؟» (28) متى: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. هذا: مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع و خبر مقدّمش محذوف است، الفتح: عطف بيان. 32/ 29 بگو: «در روز فتح [قيامت] ايمان كسانى كه كفر ورزيدهاند، سود ندهد و ايشان مهلت نيابند.» (29) 32/ 30 پس، از آنان رو بگردان و منتظر [رحمت الهى] باش. بىشك ايشان نيز منتظر [عذاب الهى] اند. (30)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 417