نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 418
33. [سورهى احزاب، مدنى، 73 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 33/ 1 هان، اى پيامبر! تقواى الهى پيشه كن و از كافران و منافقان اطاعت مكن. به راستى خداوند داناى حكيم است (1) ها: حرف تنبيه و النّبى: بدل از (اىّ) 33/ 2 و از آن چه از سوى پروردگارت به تو وحى مىشود، پيروى كن. قطعا خداوند به آن چه انجام مىدهيد، آگاه است (2) ما: مفعول به، محلا منصوب. خبيرا: خبر (كان) 33/ 3 و بر خداوند توكّل كن و خداوند بر وكيلى كافى است (3) وكيلا: تمييز. 33/ 4 خداوند براى هيچ مردى دو دل در درونش ننهاده است و همسرانتان را كه با ايشان ظهار مىكنيد مادران [واقعى] شما قرار نداده است و پسر خواندگانتان را فرزندان [واقعى] شما نگردانده است. اين قول شماست كه به زبانتان مىآوريد، و خداوند حق را مىگويد و او به راه [راست] هدايت مىكند (4) اللاتى: اسم موصول، صفت براى (ازواج) محلا منصوب. ابناء: مفعول به دوّم. 33/ 5 آنان را به [نام] پدرانشان بخوانيد كه اين در نزد خداوند عادلانهتر است، و اگر پدرانشان را نمىشناسيد، پس برادران دينى شما و آزادكردگان شمايند و در آن چه [قبل از اين] خطا كردهايد، بر شما گناهى نيست، ولى آن چه دلهايتان عمدا كند [كيفر دارد] و خداوند خطاپوش خطابخش است (5) 33/ 6 پيامبر به مؤمنان از خود آنان سزاوارتر [و نزديكتر] است و همسران او [پيامبر] بهمنزلهى مادران آنان [مؤمنان] است، و خويشاوندان در كتاب الهى [در حكم ارث] نسبت به هم ديگر از مؤمنان و مهاجران اولويّت دارند، مگر آن كه به دوستانتان نيكى كنيد. اين [امر] در اين كتاب [آسمانى] نوشته شده است (6) بعضهم: مبتداى دوّم، خبرش (اولى) تقديرا مرفوع. الّا: حرف استثناء.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 418