نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 421
33/ 23 مردانى از مؤمنان هستند كه در عهدى كه با خدا بستهاند، صادقانه وفا كردهاند، و بعضى از آنان كسى هست كه پيمان خود را به آخر رسانده است و از ميان ايشان نيز كسى هست كه [شهادت را] انتظار مىكشد و هيچگونه تغييرى [در عهد و پيمان خود] ندادهاند (23) 33/ 24 تا خداوند راستگويان را به خاطر راستيشان پاداش دهد و منافقان را اگر خواهد عذاب كند يا بر ايشان ببخشايد. مسلما خداوند خطاپوش خطابخش است (24) 33/ 25 و خداوند كسانى را كه كفر ورزيدهاند بدون آن كه به غنيمتى رسيده باشند به خاطر غضبشان بازگرداند، و خداوند مؤمنان را در جنگ كفايت كرد، و خداوند نيرومند عزّتمند است (25) القتال: مفعول به دوّم. 33/ 26 و [خداوند] از اهل كتاب كسانى را كه از آنان [گروه مشركان] پشتيبانى كردند از قلعههايشان پايين كشيد و در دلهايشان هراس افكند كه گروهى را كشتيد، و گروهى را اسير كرديد (26) 33/ 27 و سرزمينشان و خانههايشان و اموالشان و نيز سرزمينى را كه هنوز به آن پا ننهاده بوديد، به شما ميراث داد، و خداوند بر هر چيزى تواناست (27) 33/ 28 هان، اى پيامبر! به همسرانت بگو: «اگر زندگى دنيا و زينت آن را مىخواهيد، پس بياييد تا شما را بهرهمند سازم و به وجهى نيكو رهايتان كنم.» (28) 33/ 29 و اگر خداوند و پيامبر او و سراى آخرت را مىخواهيد، پس به راستى خداوند براى نيكوكاران شما پاداشى عظيم آماده ساخته است (29) 33/ 30 [بگو:] اى همسران پيامبر! هركس از شما مرتكب كار ناشايست آشكارى شود، عذابش دو چندان شود و اين [امر] بر خداوند آسان است (30) من: اسم شرط، مبتدا، محلا مرفوع و جملهى يضاعف لها العذاب ضعفين: خبر آن، محلا مرفوع. ضعفين: مفعول مطلق.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 421