نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 427
33/ 63 مردم از تو دربارهى قيامت سؤال مىكنند. بگو: «علم آن فقط در نزد خداوند است.» و تو چه مىدانى شايد قيامت نزديك باشد (63) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. 33/ 64 مسلما خداوند كافران را لعنت كرده است و براى آنان آتش سوزان آماده ساخته است (64) 33/ 65 كه جاودانه تا ابد در آن بمانند و يار و ياورى نيابند (65) خالدين: حال از ضمير (هم) ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. 33/ 66 روزى كه چهرههايشان در آتش دوزخ گردانده شود، گويند: «اى كاش از خداوند اطاعت مىكرديم و از پيامبر اطاعت مىكرديم.» (66) يا: حرف تنبيه و الف در الرسولا: الف زايد براى رعايت فاصله است. 33/ 67 و گويند: «اى پروردگار ما! همانا ما از مهتران و بزرگتران خويش اطاعت كرديم و آنان ما را به گمراهى كشاندند.» (67) 33/ 68 «اى پروردگار ما! به آنان دو چندان عذاب بده و با لعنى بزرگ ايشان را لعنت كن.» (68) ضعفين: مفعول به دوّم. 33/ 69 هان اى كسانى كه ايمان آوردهايد! همانند كسانى كه موسى را آزار رساندند، مباشيد كه خداوند او را از آن چه گفتند، برى داشت و او در نزد خداوند آبرومند بود (69) 33/ 70 هان، اى كسانى كه ايمان آوردهايد! تقواى الهى پيشه كنيد و سخنى استوار بگوييد (70) 33/ 71 تا [خداوند] اعمالتان را اصلاح كند و گناهانتان را بر شما ببخشايد، و هركس از خداوند و پيامبرش اطاعت كند، بىگمان به رستگارى بزرگى دست يافته است (71) 33/ 72 به راستى ما امانت خود را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم، آنگه آنان از به عهده گرفتن آن سرباز زدند و از آن ترسيدند، ولى انسان آن را پذيرفت. به يقين او [در پى نبردن به مقام عظيم امانت] ستمكار نادانى است (72) 33/ 73 تا عاقبت خداوند مردان منافق و زنان منافق و مردان مشرك و زنان مشرك را عذاب كند و خداوند توبهى مردان مؤمن و زنان مؤمن را بپذيرد و خداوند خطاپوش خطابخش است (73) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 427