ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 430

34/ 15
به راستى براى قوم سبا در مسكن‌هايشان نشانه‌ى شگرفى بود: دو بوستان در جانب راست و چپ. [به آنان گفتيم‌] از روزى پروردگارتان بخوريد و او را شكر كنيد [آن براى شما] شهرى پاكيزه و پروردگارى آمرزنده است (15) آية: اسم كان و جنتان: بدل از (آية) بلدة: خبر براى مبتداى محذوف (هذه)
34/ 16
سپس روى گردانيدند، آن‌گاه بر ايشان سيل بيكران روانه كرديم و دو بوستانشان را به دو بوستانى داراى ميوه‌هاى تلخ و درخت گز و اندكى از درخت سدر جانشين كرديم (16) ذواتى:
صفت.
33/ 17
به خاطر آن چه كفر ورزيدند اين [عقوبت‌] را جز ايشان داديم و آيا جز ناسپاس را كيفر مى‌دهيم؟ (17) الّا: حرف حصر، كفور: مفعول به.
34/ 18
و بين آنان و بين آبادى‌هايى كه به آن‌ها بركت بخشيده بوديم، شهرهايى به هم پيوسته نهاده بوديم و در بين آن‌ها به اندازه مسافت مقرّر كرده بوديم. [و گفته بوديم كه‌] در آن‌ها شب‌ها و روزها آسوده خاطر سفر كنيد (18) الّتى: صفت. ليالى: مفعول فيه، ظرف زمان.
34/ 19
پس گفتند: «اى پروردگار ما! در بين سفرهاى ما فاصله انداز.» و بر نفسشان ستم روا داشتند، آن‌گاه ما از آنان افسانه‌ها ساختيم و سخت پريشانشان كرديم، به راستى در اين [امر] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرت‌هاست (19) كل: جانشين مفعول مطلق.
34/ 20
و به راستى شيطان ظنّ خود را درباره‌ى آنان درست يافت. آن‌گاه جز گروهى از مؤمنان، از او پيروى كردند (20) الّا: حرف استثنا، فريقا: مستثنى.
34/ 21
و [شيطان‌] را بر آنان هيچ سلطه‌اى نبود، براى اين كه كسى را كه به آخرت ايمان دارد از كسى كه از آن در شك است، بازشناسانيم. و پروردگار تو بر همه چيز نگهبان است (21) ما:
حرف نفى. الّا: حرف حصر. لام: حرف تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
34/ 22
بگو: «كسانى را كه در برابر خداوند پنداشته‌ايد، بخوانيد، [آن‌گاه پى خواهيد برد] كه هم وزن ذرّه‌اى در آسمان و زمين مالك نيستند، و در آن دو شركتى ندارند و براى او [خداوند] از بين آنان هيچ پشتيبانى نيست.» (22)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 430

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست