ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 431

34/ 23
شفاعت نزد او سودى نبخشد، مگر براى آن كسى كه به او اذن دهد. تا وقتى كه هراس از دل‌هايشان گرفته شود، گويند: «پروردگارتان چه گفت؟» گويند: «حق، و او برتر و بزرگوارتر است.» (23) الّا: حرف حصر. ما ذا: اسم استفهام، مفعول به براى فعل (قال) محلا منصوب.
الحق: مفعول به براى فعل محذوف (قال)
34/ 24
بگو: «كيست كه شما را از آسمان‌ها و زمين روزى مى‌بخشد؟» بگو: «خداوند، و در حقيقت ما يا شما بر طريق هدايت يا در گمراهى آشكاريم.» (24) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى يرزقكم: خبر آن، محلا مرفوع. الله: مبتدا و خبرش (رازقكم) محذوف است.
34/ 25
بگو: «از آن گناهى كه ما كرده‌ايم از شما نپرسند و نيز از آن گناهى كه شما انجام مى‌دهيد از ما نپرسند.» (25) عمّا- عن+ ما: جارّ و محلا مجرور.
34/ 26
بگو: «پروردگار ما، ما و شما را [روز قيامت‌] جمع آورد، سپس بين ما به حق داورى كند و او داور داناست.» (26)
34/ 27
بگو: «به من نشان دهيد كسانى را كه به عنوان شريك به او نسبت داده‌ايد. چنين نيست، بلكه او خداوند عزّتمند حكيم است.» (27) الّذين: مفعول به دوّم. شركاء: حال. كلّا: حرف ردع. بل: حرف اضراب (روى برگردانيدن)
34/ 28
و ما تو را جز بشارت‌دهنده و هشداردهنده براى همگى مردم نفرستاده‌ايم، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند (28) الّا: حرف حصر، كافّة: حال. بشيرا: حال. جمله‌ى لا يعلمون: خبر (لكنّ) محلا مرفوع.
34/ 29
و گويند: «اگر راست مى‌گوييد اين وعده كى فرا مى‌رسد؟» (29) متى: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف زمان، خبر مقدّم براى مبتداى مؤخّر (هذا) محلا مرفوع. الوعد: بدل از (هذا)
34/ 30
بگو: «موعد براى شما روزى است كه نه از آن ساعتى تأخير كنيد و نه پيش افتيد.» 30) ساعة: مفعول فيه، ظرف زمان.
34/ 31
و كسانى كه كفر ورزيدند، گويند: «هرگز به اين قرآن و به توراتى كه پيش از آن بود، ايمان نمى‌آوريم.» و كاشكى ستمگران [مشركان‌] را هنگامى كه نزد پروردگارشان بازداشته شده‌اند مى‌ديدى كه بعضى با بعضى ديگر بگومگو مى‌كنند. كسانى كه مستضعف شده‌اند به كسانى كه كبر ورزيده‌اند، گويند: «اگر شما نبوديد قطعا ما مؤمن بوديم.» (31) لو لا: حرف شرط غير جازم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 431

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست