ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 434

34/ 49
بگو: «حق آمد و باطل [چيزى را] از سر نمى‌گيرد و بازنمى‌گرداند.» (49) ما: هر دو حرف نفى.
34/ 50
بگو: «اگر گمراه شوم، فقط به زيان خويش گمراه مى‌شوم و اگر هدايت يابم به خاطر وحى‌اى است كه پروردگارم به سوى من مى‌فرستد، بى‌شك او شنواى نزديك است.» (50)
34/ 51
و كاشكى مى‌ديدى آن‌گاه كه [كافران‌] هراسان شوند، راه گريزى نباشد و از جايگاهى نزديك فروگرفته شوند (51)
34/ 52
و گويند: «به آن ايمان آورديم.» و چگونه از جايگاهى دور [در قيامت‌] دست يافتن [به قرآن و پيامبر] براى آنان ميسّر باشد؟ (52) انّى: اسم استفهام، مفعول فيه، به معنى (كيف)
34/ 53
در حالى كه قبل از اين به آن كفر ورزيده بودند و از جايگاهى دور [تير تهمت‌] به تاريكى مى‌افكندند (53)
34/ 54
و در بين آنان و بين آن چه هوس دارند فاصله‌اى افكنده شد، چنان كه قبل از اين در حق پيروانشان چنين شده بود، به يقين آنان سخت در ترديد بودند (54)
35. [سوره‌ى فاطر (پديدآورنده، آفريننده) مكّى، 45 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
35/ 1
ستايش مخصوص خداوندى است، پديدآورنده‌ى آسمان‌ها و زمين و قراردهنده‌ى فرشتگان پيام‌رسانى است كه داراى بال‌هاى دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه‌اند. در آفرينش هر چه بخواهد مى‌افزايد. به يقين خداوند بر همه چيز تواناست (1) فاطر: صفت اوّل لفظ جلاله و جاعل: صفت دوّم آن است. رسلا: مفعول به براى اسم فاعل (جاعل) اولى: صفت براى (رسلا) و علامت نصب آن (يا) است. مثنى: صفت براى (اجنحة) تقديرا مجرور.
35/ 2
هر رحمتى كه خداوند براى مردم گشايد، براى آن بازدارنده‌اى نيست، و هر چه را بازدارد، براى آن گشاينده‌اى بعد از او نيست، و او عزّتمند حكيم است (2) ما: اسم شرط جازم، مفعول به مقدّم، محلا منصوب.
35/ 3
هان، اى مردم! نعمت الهى را بر خودتان ياد آريد، آيا غير از خداوند آفريدگارى هست كه شما را از آسمان و زمين روزى بخشد؟ هيچ خداوندى جز او نيست. پس چگونه [از راه حق‌] منحرف مى‌شويد؟ (3) لا: لاى نفى جنس، اله: اسم لاى نفى جنس، خبرش (موجود) محذوف است. الّا: حرف حصر، هو: بدل از خبر محذوف، محلا مرفوع. انّى: اسم استفهام، مفعول فيه، در معنى (كيف)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 434

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست