نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 437
35/ 19 و نابينا و بينا يكسان نيست (19) 35/ 20 و نه تاريكىها و روشنايى (20) لا: حرف نفى زايد هر پنج مورد. 35/ 21 و نه سايه و سوز گرما (21) 35/ 22 و زندگان و مردگان نيز يكسان نيستند. به راستى خداوند هركس را بخواهد شنوا مىگرداند، و تو شنواكنندهى كسانى كه در گورهايند، نيستى (22) 35/ 23 تو جز هشداردهندهاى نيستى (23) ان: حرف نفى، انت: مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر، نذير: خبر. 35/ 24 ما تو را به حق بشارتگر و هشداردهنده فرستادهايم، و هيچ امّتى نبوده است مگر آن كه در بين آنان هشداردهندهاى بوده است (24) بشيرا: حال از مفعول به (ك) ان: حرف نفى، من امّة: مبتدا، محلا مرفوع، الّا: حرف حصر و جملهى خلافيها نذير: خبر، محلا مرفوع. 35/ 25 و اگر تو را تكذيب كردند، به راستى كسانى قبل از آنان را نيز كه پيامبرانشان براى ايشان نشانههاى آشكار و نوشتهها و كتاب روشنگر آورده بودند، تكذيب كردند (25) الّذين: فاعل، محلا مرفوع. 35/ 26 سپس كسانى كه كفر ورزيده بودند، فروگرفتيم، ببين كيفر من چگونه است؟ (26) الّذين: مفعول به، محلا منصوب. كيف: اسم استفهام، خبر (كان) محلا منصوب. 35/ 27 آيا نديدهاى كه خداوند از آسمان آبى فروفرستاده است، سپس به وسيلهى آن ميوههايى به رنگهاى گوناگون برآورديم و نيز از كوهها، راههاى سفيد و سرخ به رنگهاى مختلف و سياه سياه [قرار دادهايم] (27) مختلفا: صفت براى (ثمرات)، الوان: هر دو مورد به اسم فاعل (مختلف) فاعل است. 35/ 28 و به اين سان از مردمان و جانوران و چارپايان به رنگهاى گوناگون [آفريديم] جز اين نيست كه از خداوند از ميان بندگانش دانشوران خشيت دارند. به راستى خداوند عزّتمند آمرزگار است (28) كذلك: مفعول مطلق و عاملش اسم فاعل (مختلف) است. العلماء: فاعل. 35/ 29 به راستى كسانى كه كتاب خدا را مىخوانند و نماز را برپامىدارند و از آن چه به ايشان روزى بخشيدهايم در نهان و آشكار انفاق مىكنند به تجارتى كه هرگز زوال نپذيرد، اميد دارند (29) سرّا: حال. 35/ 30 تا عاقبت پاداشهايشان را به تمامى به ايشان عطا كند و از فضل خود نيز در حق ايشان فزونى بخشد، واقعا او آمرزندهى قدرشناس است (30)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 437