ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 438

35/ 31
و آن چه از كتاب [آسمانى‌] به تو وحى كرده‌ايم، همان حق است و تصديق‌كننده‌ى [كتاب‌هاى آسمانى‌] پيش‌تر از آن است. به يقين خداوند به حال بندگانش آگاه بيناست (31) الّذى: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع و الحق: خبر آن است. مصدقا: حال. لام: لام مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
35/ 32
سپس كتاب [آسمانى‌] را به بندگان خود كه آنان را برگزيده بوديم به ميراث داديم، و بعضى از آنان بر نفس خود ستمكار و بعضى از آنان ميانه‌رو و بعضى از آنان پيشتاز در نكوكارى‌ها به اذن الهى‌اند، اين خود فضل بزرگ است (32) الّذين: مفعول به اوّل و الكتاب: مفعول به دوّم.
35/ 33
همان بهشت‌هاى جاودانى كه بدان وارد شوند و در آنجا به دست‌بندهايى از زر و مرواريد آراسته شوند و لباسشان در آنجا حرير است (33)
35/ 34
و گويند: «ستايش خداوند را كه از ما اندوه را برد، به راستى پروردگار ما آمرزنده‌ى قدرشناس است.» (34) الّذى: صفت لفظ جلاله، محلا مجرور. لام: لام مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
35/ 35
«همان خدايى كه از فضل خود ما را در سراى جاودان جايگزين ساخت كه در اينجا خستگى به ما نمى‌رسد و در اينجا رنگى به ما نمى‌رسد.» (35) الّذى: بدل از اسم موصول در آيه‌ى پيشين.
35/ 36
و كسانى كه كفر ورزيده‌اند، آتش جهنّم بر ايشان است كه نه حكم مرگشان به پايان مى‌رسد كه بميرند و نه از عذاب آن چيزى از ايشان كاسته شود، بدين گونه هر ناسپاسى را جزا مى‌دهيم (36) كذلك: مفعول مطلق، عاملش (نجزى) است.
35/ 37
و آنان در آنجا مى‌نالند كه اى پروردگار ما! ما را بيرون آور تا كار شايسته‌اى غير از آن چه مى‌كرديم، انجام دهيم. [آن‌گاه به آنان گفته شود:] آيا شما را آن قدر عمر نداديم تا در آن هركس مى‌خواست پند پذيرد، پند مى‌پذيرفت. و آيا هشداردهنده‌اى به سوى شما نيامد؟ پس عذاب بچشيد كه براى ستمگران [مشركان‌] هيچ ياورى نيست (37) غير: صفت براى (صالحا)، الّذى: مضاف اليه، محلا مجرور. ما: مفعول فيه، به معنى وقت، محلا منصوب. من: فاعل، محلا مرفوع.
35/ 38
به يقين خداوند داناى نهان آسمان‌ها و زمين است، بدون ترديد او داناى راز دل‌هاست (38)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 438

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست