نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 444
36/ 55 به يقين اهل بهشت امروز مشغول خرّمى و كامرانىاند (55) 36/ 56 ايشان و جفتهايشان در زير سايهها بر روى تختها تكيه زدهاند (56) 36/ 57 در آنجا براى ايشان ميوهها هست و براى ايشان هر چه بخواهند، هست (57) 36/ 58 سلام [خدا بر شما باشد] اين قولى است از جانب پروردگار مهربان (58) سلام: مبتدا و خبرش محذوف است و قولا: مفعول مطلق براى فعل محذوف. 36/ 59 [و به ايشان گفته شود:] هان، اى گناهكاران! امروز [از پارسايان] جدا شويد (59) 36/ 60 اى فرزندان آدم! آيا با شما عهد نبسته بودم كه شيطان را نپرستيد كه به راستى او دشمن آشكار شماست؟ (60) ان: حرف تفسير. 36/ 61 و اين كه مرا بپرستيد كه اين راه راست است؟ (61) ان: حرف تفسير. 36/ 62 و [شيطان] به راستى گروه بسيارى از ميان شما را گمراه ساخت، آيا تعقّل نمىكرديد (62) 36/ 63 اين همان جهنّمى است كه وعده داده مىشديد (63) الّتى: صفت براى (جهنّم) محلا مرفوع. جملهى توعدون: خبر (كنتم) محلا منصوب. 36/ 64 به خاطر كفرى كه مىورزيديد امروز آن را بچشيد (64) 36/ 65 امروز بر دهانهايتان مهر نهيم و دستهايشان با ما سخن گويند و پاهايشان دربارهى آن چه فراهم مىساختند، شهادت دهند (65) 36/ 66 و اگر بخواهيم چشمانشان را كور گردانيم، آنگاه [براى عبور] از راه از هم سبقت گيرند، ولى چگونه بينند؟ (66) لو: حرف شرط غير جازم. انّى: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب، در معنى (كيف) 36/ 67 و اگر بخواهيم قطعا ايشان را در جايشان مسخ سازيم، آنگاه نمىتوانند بروند و نه بازگردند (67) 36/ 68 و هركس را عمر طولانى دهيم از نظر آفرينش او را باژگونه گردانيم، پس آيا تعقّل نمىكنيد؟ (68) من: مبتدا، محلا مرفوع. 36/ 69 و ما به او [پيامبر] شعر نياموختيم و شايستهى او نيز نيست [كه شعر گويد] اين جز ذكر و قرآن مبين نيست (69) ان: حرف نفى، هو: مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر. ذكر: خبر. 36/ 70 تا هركس را كه زنده است هشدار دهد و فرمان [خداوند] بر كفرورزان تحقّق يابد (70) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 444