responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 45


2/ 265
و مثل كسانى كه اموالشان را به خاطر طلب خوشنودى خداوند و استوارى روحشان انفاق مى‌كنند، مانند مثل باغى است بر جاى بلندى كه بارانى تند بر آن ببارد و ميوه‌اش را دو چندان برآرد و اگر بارانى تند نيز بر آن نبارد، بارانى سبك [بر آن ببارد] و خداوند به آن چه انجام مى‌دهيد بيناست (265) ابتغاء: مفعول له. فاء: حرف ربط براى جواب شرط و طلّ: خبر براى مبتداى محذوف.
2/ 266
آيا يكى از شما دوست دارد كه باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از زير آن‌ها جوى‌ها روان باشد و براى او در آن باغ از هر گونه ميوه‌اى باشد، در حالى كه پيريش فرا رسيده و فرزندانى خرد و ناتوان داشته باشد، آن‌گاه گردبادى كه در آن آتشى باشد بر آن باغ زند و بسوزد. خداوند اين گونه آياتش را براى شما روشن مى‌گرداند باشد كه شما انديشه كنيد (266) له: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم تكون و جنّة: اسم تكون. ضعفاء: صفت مبتدا (ذرّيّة) و له: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم آن است. كذلك: مفعول مطلق و عاملش (يبيّن)
2/ 267
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از چيزهاى پاكى كه به دست آورده‌ايد و از آن چه براى شما از زمين بيرون آورده‌ايم، انفاق كنيد، و قصد نكنيد كه ناپاك آن را انفاق كنيد در حالى كه خود ستوده است (267) ليس: فعل ناقص و تم: ضمير متصل، اسم ليس، محلا مرفوع بآخذى:
جارّ و مجرور، علامت جرّ آن (ياء) است و در حال مضاف حرف (نون) آن حذف شده است، خبر ليس، محلا منصوب و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور.
2/ 268
شيطان شما را از تهيدستى مى‌ترساند و شما را به زشتكارى فرمان مى‌دهد و خداوند به شما آمرزش و بخششى را از جانب خويش نويد مى‌دهد و خداوند گشايشگر داناست (268) الفقر و مغفرة: هر دو مورد مفعول به دوّم.
2/ 269
او به هركس كه بخواهد حكمت مى‌بخشد و به هركس حكمت داده شود به راستى خيرى بسيار داده شده است و جز صاحبان خرد كسى پند نمى‌گيرد (269) من: اسم موصول، مفعول به دوّم، محلا منصوب. من: مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى يؤت الحكمة: خبر آن، محلا مرفوع.
قد: حرف تحقيق. اوتى: فعل ماضى مجهول و ضمير مستتر (هو) نائب فاعل آن و خيرا:
مفعول به آن. الّا: حرف حصر. اولو: فاعل، علامت رفع آن (واو) است و الالباب:
مضاف اليه، مجرور.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 45
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست