ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 450

37/ 103
پس وقتى كه هر دو [در برابر امر الهى‌] تسليم شدند و او را بر روى به خاك افكند (103)
37/ 104
او را ندا در داديم كه اى ابراهيم! (104)
37/ 105
به راستى رؤيايت را تحقّق بخشيدى، ما بدين گونه نكوكاران را جزا مى‌دهيم (105) كذلك:
مفعول مطلق، عاملش فعل (نجزى) است‌
37/ 106
بى‌شك اين خود آزمونى آشكار است (106)
37/ 107
و به جاى او قربانى بزرگى فديه داديم (107)
37/ 108
و براى او در ميان آيندگان آوازه‌ى نيك نهاديم (108)
37/ 109
سلام بر ابراهيم (109)
37/ 110
بدين گونه نكوكاران را جزا مى‌دهيم (110)
37/ 111
به راستى او از بندگان مؤمن ما بود (111)
37/ 112
و او را به اسحاق كه پيامبرى از صالحان بود، بشارت داديم (112) نبيّا: حال.
37/ 113
و به او و به اسحاق بركت بخشيديم، و بعضى از نژاد آن دو نكوكار و بعضى بر نفس خودش آشكارا ستمگر بودند (113)
37/ 114
و به راستى بر موسى و [برادرش‌] هارون منّت نهاديم (114)
37/ 115
آن دو را و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشيديم (115)
37/ 116
و ايشان را يارى رسانديم، پس ايشان پيروز شدند (116)
37/ 117
و آن دو را كتاب روشنگر بخشيديم (117)
37/ 118
و آن دو را به راه راست هدايت كرديم (118)
37/ 119
و براى آن دو در ميان آيندگان آوازه‌ى نيكو نهاديم (119)
37/ 120
سلام بر موسى و هارون (120)
37/ 121
به راستى ما بدين گونه نكوكاران را جزا مى‌دهيم (121)
37/ 122
راستى آن دو از بندگان مؤمن ما بودند (122)
37/ 123
و به يقين الياس از رسولان بود (123) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
37/ 124
آن زمان به قوم خود گفت: «چرا تقوى پيشه نمى‌كنيد؟» (124) اذ: مفعول فيه، ظرف زمان.
37/ 125
«آيا بعل [بت‌] را مى‌خوانيد و بهترين آفرينندگان را رها مى‌كنيد؟» (125)
37/ 126
«همان خداوند را، كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست.» (126) الله: بدل از (احسن) و ربّ: صفت (الله)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 450

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست