responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 451


37/ 127
پس او را تكذيب كردند و به راستى ايشان [براى كيفر] احضار شوند (127) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
37/ 128
مگر بندگان اخلاص‌يافته‌ى خداوند (128)
37/ 129
و براى او در ميان آيندگان آوازه‌ى نكو نهاديم (129)
37/ 130
سلام بر آل ياسين. (130)
37/ 131
به راستى ما بدين گونه نكوكاران را جزا مى‌دهيم (131)
37/ 132
بى‌شك او از بندگان مؤمن ما بود (132)
37/ 133
و به راستى لوط از زمره‌ى رسولان بود (133) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
37/ 134
آن‌گاه ما او و خانواده‌اش همگى را نجات بخشيديم (134) اذ: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. اجمعين: تاكيد معنوى براى (هاء) و (اهله)
37/ 135
جز پيرزنى [همسر لوط] كه در ميان بازماندگان [در عذاب‌] بود (135) الّا: حرف استثناء و عجوزا: مستثنى.
37/ 136
سپس ديگران را سرنگون ساختيم (136)
37/ 137
و به راستى شما بر [منازل و آثار باقى‌مانده‌ى‌] آنان صبحگاهان مى‌گذريد (137)
37/ 138
و شامگاهان، پس آيا تعقّل نمى‌كنيد؟ (138)
37/ 139
و به راستى يونس از زمره‌ى پيامبران بود (139)
37/ 140
آن‌گاه كه به سوى كشتى گران‌بار گريخت (140)
37/ 141
پس [يونس‌] با ايشان [اهل كشتى‌] قرعه زد، آن‌گاه خود از قرعه افتادگان شد (141)
37/ 142
[او را به دريا انداختند] و ماهى بزرگ او را فروبلعيد، در حالى كه او مستحق ملامت بود (142)
37/ 143
و اگر او از تسبيح‌گويان نبود (143) لو لا: حرف شرط غير جازم.
37/ 144
حتما در شكم آن تا روزى كه مردم برانگيخته مى‌شوند، مى‌ماند (144)
37/ 145
آن‌گاه او را به ساحل افكنديم در حالى كه او بيمار بود (145)
37/ 146
و بر بالاى سرش درختى از كدو رويانديم (146)
37/ 147
و او را به جانب صدهزار نفر يا بيشتر [از مردم نينوا] به رسالت فرستاديم (147)
37/ 148
آن‌گاه ايمان آوردند، پس ما نيز آنان را تا زمانى بهره‌مند ساختيم (148)
37/ 149
پس، از آنان [مشركان‌] بپرس كه آيا پروردگار تو را دختران هست و براى ايشان پسران؟ (149)
37/ 150
يا اين كه ما فرشتگان را زن آفريده‌ايم در حالى كه ايشان نيز شاهد بوده‌اند (150) ام: حرف عطف. اناثا: حال از (الملائكه)، واو: حاليّه.
37/ 151
هان! بى‌گمان آنان از دروغ‌پردازى خود مى‌گويند (151)
37/ 152
«كه خداوند فرزندى آورده است.» در حالى كه قطعا ايشان دروغ‌گويند (152) لام: مزحلقه براى تاكيد.
37/ 153
آيا [خداوند] دختران را بر پسران برگزيده است؟ (153)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 451
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست