نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 458
38/ 84 فرمود: «حق است و من حق را مىگويم،» (84) 38/ 85 «كه جهنّم را از تو و تمام كسانى از آنان كه از تو پيروى كنند، انباشته خواهم كرد.» (85) لام: لام قسم براى قسم مقدّر. اجمعين: تاكيد معنوى براى ضمير در (منك) 38/ 86 [اى پيامبر!] بگو: «من براى آن [اداى رسالت] از شما اجرى نمىطلبم و من از متكلّفان نيستم.» (86) ما: مورد اوّل حرف نفى و دوّمى ماء شبيه به ليس و انا: اسم آن، محلا مرفوع. 38/ 87 «اين جز اندرزى براى جهانيان نيست.» (87) ان: حرف نفى، هو: مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر. 38/ 88 «و بىشك خبر آن [قرآن] را بعد از مدّتى خواهيد دانست.» (88) لام: لام قسم براى قسم مقدّر. 39. [سورهى زمر (گروهها) مكّى، 75 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 39/ 1 فرستادن اين كتاب از جانب خداوند عزّتمند حكيم است (1) تنزيل: مبتدا. 39/ 2 به راستى ما اين كتاب را به حق بر تو نازل كردهايم، پس خداوند را- در حالى كه دين خود را براى او خالص مىكنى- عبادت كن (2) مخلصا: حال از فاعل فعل (اعبد)، الدين: مفعول به براى اسم فاعل (مخلصا) 39/ 3 هان! دين خالص از آن خداوند است، و كسانى كه به جاى او اوليايى به پرستش گرفتهاند [به اين اعتقاد] كه ما آنها را نمىپرستيم مگر آن كه ما را به تقرّبى به خداوند نزديك گردانند. قطعا خداوند در آن چه ايشان در آن اختلاف دارند، در بينشان داورى خواهد كرد. به راستى خداوند كسى را كه دروغگوى ناسپاس است، هدايت نمىكند (3) الا: حرف تنبيه. زلفى: جانشين مفعول مطلق. 39/ 4 اگر خداوند مىخواست كه فرزندى بر خود برگزيند قطعا آن چه را مىخواست از ميان آن چه خلق كرده است، برمىگزيد. او [از داشتن فرزند] منزّه است، او خداوند واحد قهّار است (4) لو: حرف شرط غير جازم و لام: حرف جواب شرط است. ما: اسم موصول، محلا منصوب. سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اسبّح) و ها: مضاف اليه، محلا مجرور. 39/ 5 او آسمانها و زمين را به حق آفريده است، و شب را بر روى روز مىگسترد و روز را بر روى شب مىگسترد، و آفتاب و ماه را رام كرده است كه هريك تا مدّتى معيّن روان است. هان! او عزّتمند آمرزگار است (5) كلّ: مبتدا، مسمى: صفت براى (اجل) الا: حرف تنبيه.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 458