ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 470

40/ 26
و فرعون گفت: «مرا بگذاريد تا موسى را بكشم و او پروردگارش را بخواند، واقعا من مى‌ترسم كه او دين شما را تغيير دهد يا در اين سرزمين [مصر] فساد برپاكند.» (26) اقتل: فعل مضارع مجزوم، جواب امر.
40/ 27
و موسى گفت: «من به پروردگار خود و پروردگار شما از هر متكبّرى كه به روز حساب ايمان ندارد، پناه مى‌برم.» (27)
40/ 28
و مردى مؤمن از خاندان فرعون كه ايمان خود را پنهان مى‌داشت، گفت: «آيا مردى را مى‌خواهيد بكشيد كه مى‌گويد پروردگار من خداوند است؟ در حالى كه واقعا او از جانب پروردگارتان براى شما معجزاتى آورده است، و اگر دروغگو باشد، دروغش بر زيان اوست و اگر راستگو باشد، بعضى از آن چه [از عذاب و وعيد] به شما وعده مى‌دهد، به شما خواهد رسيد، به راستى خداوند كسى را كه او اسراف‌كار و دروغگو باشد، هدايت نمى‌كند.» (28) يك: هر دو فعل مضارع مجزوم و حرف (نون) مجزوم از آخرش براى تخفيف حذف شده است. من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. هو: مبتدا، محلا مرفوع.
40/ 29
[آن مرد مؤمن سپس گفت:] «اى قوم من! امروز فرمانروايى از آن شماست، و در اين سرزمين [مصر، بر بنى اسرائيل‌] چيره‌ايد، ولى چه كسى ما را از خشم الهى- اگر به سراغمان آيد- يارى خواهد داد؟» فرعون گفت: «جز آن چه صواب مى‌بينم به شما نشان نمى‌دهم، و شما را جز به راه راست هدايت نمى‌كنم.» (29) ظاهرين: حال از ضمير در (لكم)، الّا: هر دو حرف حصر. ما: اسم موصول، مفعول به دوّم براى فعل (اريكم)، سبيل: مفعول به دوّم.
40/ 30
و باز آن كسى كه ايمان آورده بود، گفت: «اى قوم من! به راستى من بر شما از روزى همانند روز دسته‌هاى مخالف [در تكذيب موسى‌] بيمناكم.» (30) مثل: مفعول به.
40/ 31
«مثل سرنوشت قوم نوح و عاد [قوم هود] و ثمود [قوم صالح‌] و كسانى كه بعد از آنان بودند، و خداوند براى بندگان ظلمى نمى‌خواهد.» (31)
40/ 32
«و اى قوم من! به راستى من بر شما از روز فرياد [قيامت‌] بيمناكم.» (32)
40/ 33
«روزى كه پشت كنان روى برتابيد، براى شما در برابر خداوند هيچ نگهدارنده‌اى نيست و هركس را كه خداوند گمراه گرداند، براى او هيچ راهنمايى نيست.» (33) مدبرين: حال.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 470

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست