ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 471

40/ 34
و به راستى يوسف قبل از اين براى شما معجزات آورد ولى از آن چه براى شما آورده بود در شك بوديد حتّى زمانى كه درگذشت، گفتيد: «خداوند هرگز بعد از او پيامبرى مبعوث نخواهد كرد، بدين گونه كسى كه اسراف‌كار شكّاك است، خداوند او را گمراه مى‌دارد» (34) كذلك: مفعول مطلق، عاملش فعل (يضلّ) من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. هو:
مبتدا، محلا مرفوع.
40/ 35
كسانى كه در آيات الهى بدون اين كه برهانى بر آنان آمده باشد، مجادله مى‌كنند، [اين جدالشان‌] در نزد خداوند و نزد كسانى كه ايمان آورده‌اند، مايه‌ى خشم بزرگى است، بدين گونه خداوند بر هر قلب متكبّر جبّارى مهر مى‌نهد (35) مقتا: تمييز. كذلك: مفعول مطلق، عاملش فعل (يطبع)
40/ 36
و فرعون گفت: «اى هامان! براى من برجى بلند بساز، باشد كه من به اين راه‌ها برسم.» (36)
40/ 37
«همان راه‌هاى آسمان‌ها، تا از خداى موسى آگاه گردم و البتّه من او را دروغگو مى‌پندارم.» و بدين گونه براى فرعون زشتى كارش آراسته شد و از راه [حق‌] بازداشته شد و نيرنگ فرعون جز در تباهى نبود (37) اسباب: بدل از الاسباب اوّل. كاذبا: مفعول به دوّم. كذلك: مفعول مطلق، عاملش (زيّن)
40/ 38
و همان كسى كه ايمان آورده بود، گفت: «اى قوم من! از من پيروى كنيد تا من شما را به راه رشد هدايت كنم.» (38)
40/ 39
«اى قوم من! جز اين نيست كه اين زندگانى دنيا بهره‌اى ناچيز است، ولى به يقين آخرت همان سراى پايدار است.» (39)
40/ 40
«هركس كار بدى انجام دهد، جز به همانند آن مجازات نشود، و هركس كار شايسته‌اى انجام دهد چه مرد يا زن، در حالى كه او مؤمن باشد، اينان داخل بهشت مى‌شوند و بدون حساب در آنجا روزى يابند.» (40) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر، مثل: مفعول به. واو: حاليّه. اولئك: مبتدا، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 471

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست