ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 474

40/ 59
به يقين قيامت كه هيچ شكّى در آن نيست آمدنى است، ولى بيشتر مردم ايمان نمى‌آرند (59) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
40/ 60
و پروردگار شما گويد: «مرا به دعا بخوانيد تا برايتان اجابت كنم. به راستى كسانى كه از پرستش من تكبّر مى‌ورزند، به زودى با سرافكندگى وارد جهنّم خواهند شد.» (60) استجب:
فعل مضارع مجزوم، جواب امر. داخرين: حال، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (داخرا) است.
40/ 61
خداوند كسى است كه شب را براى شما پديد آورد تا در آن بياراميد و روز را روشنى‌بخش ساخت. به راستى خداوند بر مردم با فضيلت است، ولى اكثر مردم شكر نمى‌گزارند (61) النّهار و مبصرا: هر دو معطوف است به مفعول به اوّل (الليل)، لام: مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است و ذو: خبر براى (انّ)، علامت آن (واو) و از اسماء خمسه است.
40/ 62
اين است خداوند، پروردگار شما، همان آفريننده‌ى همه چيز است، هيچ خدايى جز او نيست، پس چگونه منحرف مى‌شويد (62) ذلكم: مبتدا، محلا مرفوع و اللّه و ربكم و خالق:
به ترتيب خبر اوّل و دوّم و سوّم‌اند. اله: اسم لاى نفى جنس، الّا: حرف استثناء و هو: بدل از خبر محذوف (موجود) محلا مرفوع. انّى: اسم استفهام، به معنى (كيف) حال، محلا منصوب.
40/ 63
بدين گونه كسانى كه به آيات الهى انكار مى‌ورزيدند، منحرف مى‌شوند (63) كذلك: مفعول مطلق، عاملش (يؤفك) و الّذين: اسم موصول، نايب فاعل، محلا مرفوع.
40/ 64
خداوند كسى است كه زمين را قرارگاه و آسمان را سقفى براى شما ساخت و شما را صورتگرى كرد و شكل و شمايلتان را زيبا ساخت و از پاكيزه‌ها روزيتان داد. اين است خداوند، پروردگار شما، بزرگ است خداوندى كه پروردگار جهانيان است (64) قرارا: مفعول به دوّم. ربّكم: خبر دوّم و كم: مضاف اليه، محلا مجرور. ربّ: صفت براى لفظ جلاله.
40/ 65
اوست زنده كه هيچ خدايى جز او نيست، پس او را- در حالى كه دين خود را براى او خالص داشته‌ايد- بخوانيد، ستايش مخصوص خداوندى كه پروردگار جهانيان است (65) مخلصين: حال از فاعل فعل (ادعوه) و الدّين: مفعول به اسم فاعل (مخلصين) ربّ: صفت براى لفظ جلاله (الله).
40/ 66
بگو: «من از پرستش آنان كه شما به جاى خداوند مى‌خوانيد، نهى شده‌ام، آن نيز زمانى كه دلايل روشن از جانب پروردگارم براى من آمده است، و دستور يافته‌ام كه در برابر پروردگار جهانيان تسليم باشم.» (66) الّذين: مفعول به، محلا منصوب. لمّا: مفعول فيه، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 474

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست