نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 485
42/ 16 و كسانى كه دربارهى خداوند بعد از استجابت او محاجّه مىكنند، حجّتشان در نزد پروردگارشان باطل است، و بر آنان غضبى است و عذابى شديد دارند (16) ما: حرف مصدرى. 42/ 17 خداوند كسى است كه كتاب و ميزان [شريعت] را به حق نازل كرده است و تو چه دانى شايد قيامت نزديك باشد (17) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و جملهى يدريك: خبر آن، محلا مرفوع. 42/ 18 كسانى كه به آن [قيامت] ايمان ندارند، دربارهى آن شتاب مىجويند، و كسانى كه ايمان آوردهاند، از آن هراسانند، و مىدانند كه به راستى آن حق است؛ آگاه باشيد قطعا كسانى كه دربارهى قيامت ترديد مىورزند، در گمراهى بعيدند (18) الا: حرف تنبيه. لام: لام مزحلقه براى تاكيد. 42/ 19 خداوند به بندگانش لطيف است، هركس را كه بخواهد روزى مىبخشد و او تواناى عزّتمند است (19) 42/ 20 كسى كه كشت آخرت را خواسته باشد، براى او در كشتهاش مىافزاييم، و هركس كشت دنيا را خواسته باشد، براى او از آن مىدهيم، و براى او در آخرت هيچ بهرهاى نيست (20) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 42/ 21 آيا براى آنان [كافران] شريكانى هست كه براى آنان از دين آيين نهادهاند كه خداوند آن را اجازه نداده است؟ و اگر حكم قطعى نبود، مسلما در بين آنان داورى مىشد، و قطعا براى ستمگران عذابى دردناك هست (21) 42/ 22 [در قيامت] ستمكاران را از آن چه به دست آوردهاند، هراسان بينى و آن [جزاى كردارشان] به ايشان مىرسد، و كسانى كه ايمان آوردهاند و اعمال شايسته انجام دادهاند، در باغهاى بهشتاند، آن چه بخواهند براى ايشان در نزد پروردگارشان هست، اين همان فضل بزرگ است (22) مشفقين: حال. ما: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع. هو: ضمير فصل.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 485