نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 492
43/ 34 و نيز براى خانههايشان درها و تختهايى [سيمين مىساختيم] كه بر آنها تكيه زنند (34) 43/ 35 و نيز زر و زيورهايى، ولى همهى اينها جز بهرهى اندك زندگى دنيا نيست، و آخرت در نزد پروردگارت از آن پارسايان است (35) زخرفا: مفعول به براى فعل محذوف (جعلنا)، ان: حرف نفى، كلّ: مبتدا، ذلك: مضاف اليه، محلا مجرور. لمّا: حرف حصر به معنى (الّا) 43/ 36 و هركس از ذكر [خداوند] رحمان رو بگرداند، بر او شيطانى را گماريم كه او با وى همنشين باشد (36) 43/ 37 و به راستى آنان ايشان را از راه [حق] بازدارند و پندارند كه واقعا خود هدايت يافتهاند (37) 43/ 38 تا وقتى كه به پيش ما آيد [به همان شيطان] گويد: «اى كاش در بين من و بين تو فاصلهى مشرق و مغرب بود، چه بد همنشينى بودى» (38) يا: حرف تنبيه. بعد: اسم براى (ليت) بئس: فعل ذمّ و القرين: فاعل آن و مخصوص به ذمّ (انت) تقديرا محذوف است. 43/ 39 و هرگز امروز [تمنّا و ندامت] به حالتان سودى ندهد، چون ستم [شرك] ورزيدهايد. بىشك شما در عذاب مشتركيد (39) 43/ 40 آيا تو ناشنوايان را شنوا مىسازى، يا نابينايان و كسى را كه در گمراهى آشكار است، هدايت مىكنى؟ (40) 43/ 41 پس اگر تو را [از ميان آنان] ببريم، قطعا ما از ايشان انتقام مىكشيم (41) امّا- ان: حرف شرط جازم+ ما: حرف زايد. 43/ 42 يا آن چه [از عذاب] به آنان وعده دادهايم به تو نشان دهيم، مسلما ما بر ايشان تواناييم (42) 43/ 43 پس به آن چه بر تو وحى شده است چنگ بزن، به راستى تو بر راه راستى (43) 43/ 44 به يقين آن [قرآن كريم] تذكّرى براى تو و براى قوم توست، و به زودى بازخواست خواهيد شد (44) لام: مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است. 43/ 45 و از [امّتهايى] رسولان ما كه قبل از تو فرستادهايم بپرس كه آيا به جاى [خداوند] رحمان، خدايانى را قرار دادهايم كه پرستش شوند (45) من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 43/ 46 و به راستى موسى را با نشانههاى خويش به سوى فرعون و سران قومش فرستاديم، آنگاه گفت: «به يقين من پيامبر پروردگار جهانيانم.» (46) 43/ 47 ولى وقتى كه آيات ما را براى آنان آورد، ناگهان آنان به آن خنديدند (47) اذا: مفاجاة.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 492