ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 493

43/ 48
و ما هيچ نشانه‌اى به ايشان نشان نداديم مگر آن كه آن از همانندش بزرگتر بود، و ما آنان را به وسيله‌ى عذاب فروگرفتيم، باشد كه ايشان بازگردند (48) الّا: حرف حصر. هى: مبتدا، محلا مرفوع.
43/ 49
و [در گرفتارى به موسى‌] گفتند: «اى ساحر! براى ما پروردگارت را به خاطر عهدى كه با تو دارد، به دعا بخوان. البتّه ما نيز هدايت يافته‌ايم.» (49)
43/ 50
و هنگامى كه عذاب را از آنان برطرف كرديم، ناگهان آنان پيمان‌شكنى كردند (50)
43/ 51
و فرعون در ميان قومش ندا در داد و گفت: «اى قوم من! آيا فرمانروايى مصر و اين نهرها كه از زير [قصر] من روان است، مال من نيست؟ آيا نمى‌بينيد؟» (51)
43/ 52
بلكه من بهترم از اين كسى [موسى‌] كه او بى‌مقدار است و نزديك نيست كه فصيح سخن گويد (52) ام: حرف عطف به معنى (بل) اضراب. الّذى: بدل از (هذا) محلا مجرور. جمله‌ى يبين: خبر براى (يكاد) محلا منصوب.
43/ 53
پس چرا دست‌بندهايى زرّين براى او افكنده نشده، يا به همراه او فرشتگانى نيامده‌اند كه همراهى كنند (53) مقترنين: حال از (الملائكه).
43/ 54
پس [فرعون‌] قومش را سبكسر ساخت، آن‌گاه از او اطاعت كردند، به راستى آنان قومى نافرمان بودند (54)
43/ 55
و هنگامى كه ما را به خشم آوردند، از ايشان انتقام گرفتيم و همه‌ى ايشان را غرق ساختيم (55) اجمعين: تاكيد معنوى براى (هم)
43/ 56
و ايشان را پيشينه‌اى [بد] و مثلى براى پسينيان قرار داديم (56)
43/ 57
و هنگامى كه [ماجراى‌] پسر مريم مثل زده شد، آن‌گاه قوم تو [كافران قريش‌] از آن [از روى استهزا] فرياد زدند (57) مثلا: حال. اذا: فجائيّه.
43/ 58
و گفتند: «آيا خدايان ما بهترند يا او [عيسى‌]؟» و آن [مثل‌] را جز از راه جدل براى تو نزدند.
بلكه ايشان قومى ستيزه‌جويند (58) ام: حرف عطف. الّا: حرف حصر و جدلا: مفعول له. بل:
حرف اضراب.
43/ 59
او [عيسى‌] جز بنده‌اى نيست كه بر او نعمت بخشيده‌ايم و او را مثلى براى بنى اسرائيل قرار داده‌ايم (59) ان: حرف نفى و هو: مبتدا، محلا مرفوع و الّا: حرف حصر.
43/ 60
و اگر مى‌خواستيم يقينا به جاى شما فرشتگانى در روى زمين قرار مى‌داديم كه جانشين گردند (60) لو: حرف شرط غير جازم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 493

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست